Ο Ανδρέας Κουτσόλουκας γράφει στο σημερινό άρθρο για ένα ερώτημα που τον προβληματίζει. Τελικά πότε σταματάς να θεωρείσαι νέος; Ψάχνοντας να βρει την απάντηση, αν υπάρχει, ο Ανδρέας γράφει στις Απόψεις τι αντιλήφθηκε. Καλή ανάγνωση.
Είχα πρόσφατα πολλές συζητήσεις που αφορούσαν θέματα για τη «νεολαία», και ξαφνικά αναρωτήθηκα το εξής, τελικά πότε σταματάς να θεωρείσαι νέος; Αποφάσισα λοιπόν να κάνω μια έρευνα, απαντώντας αυτό το ερώτημα και κατά συνέπεια να το μοιραστώ μαζί σας.
Καταρχάς ως Ευρωπαίοι μπορούμε να πούμε ότι το ανώτερο όριο ηλικίας που μπορεί κάποιος να θεωρείται νέος με βάση την Ευρώπη είναι μέχρι το 35ο έτος της ηλικίας του αλλά δεν είναι κάτι σταθερό. Αν αναλογιστούμε όμως ότι πριν λίγα χρόνια το ανώτερο όριο ηλικίας με βάση την Ευρώπη ήταν το 30ο έτος, τι μπορεί να άλλαξε; Τι μπορεί να επηρέασε και να ανεβάσαμε το όριο σε 5 περισσότερα χρόνια; Έπειτα, μετά τα 35 μπορεί κάποιος να αναλογιστεί και να σταματήσει να νιώθει πλέον νέος; Αυτά και άλλα πολλά που θα αναλύσω πιο κάτω, αναρωτήθηκα και ψάχνω διάφορες απαντήσεις.
Τις προάλλες με πήραν τηλέφωνο από μια έρευνα και μου εξηγούσε η κοπέλα ότι γίνεται ανώνυμα σε νέους από 18 μέχρι 40 ετών. Αμέσως τη ρώτησα, αν ένας 40χρονος θεωρείται νέος, και μου απάντησε ότι βάσει κάποιων καταστατικών ένας 40χρονος άνθρωπος μπορεί να θεωρείται νέος. Αυτό με χαροποίησε για να είμαι ειλικρινής, διότι ως ένας 26χρονος, μεγάλωσα (και μεγαλώνω ακόμη!) ακούοντας «εσείς οι νέοι», «η νεολαία πρέπει», «ως νέοι εσείς..» κλπ. κλπ., σκέφτηκα ότι με τα σημερινά δεδομένα έχω ακόμα 14 ολόκληρα χρόνια που ακόμα θα θεωρούμαι νέος.
Συνεχίζοντας, θα αναφέρω μια συζήτηση που είχα πρόσφατα με μια κοπέλα (νέα κοπέλα, δεν πέφτετε κι από τα σύννεφα!) και εποικοδόμησε τους προβληματισμούς μου. Μιλούσαμε για τη μόρφωση στις μέρες μας (άλλο τεράστιο ζήτημα που θα αναλύσουμε κάποια άλλη φορά) και μου λέει, «ό,τι επιπλέον κάνεις, είναι καλό σε αυτές τις ηλικίες, μετά δε θα έχουμε τόσο χρόνο». Όταν τελειώσαμε τη συζήτηση, σκέφτηκα, πότε αρχίζει αυτό το «μετά»; Πότε μπορούμε να προσδιορίσουμε αυτό το «μετά»;
Μπορούμε να πάρουμε μια επιστημονική απάντηση, ότι μια γυναίκα σταματά να είναι νέα, όταν είναι δύσκολο ή και επικίνδυνο γι’ αυτή να κάνει παιδιά. Πήρα κι αυτό ως απάντηση, που μπορεί να οριοθετήσει κάπως το ηλικιακό ζήτημα, αλλά κάποιος μπορεί να σκεφτεί ότι αυτό είναι ζήτημα «προσφοράς», δηλαδή το πόσο μπορεί να προσφέρει στην κοινωνία.
Πριν λίγες μέρες ο Μέσσι αναδείχθηκε ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο για το 2023 σε ηλικία 36 ετών. Κάποιοι έγγραφαν «συγχαρητήρια στον Μέσσι που στα ποδοσφαιρικά στερνά του...», «Ο γερόλυκος Μέσσι..», και πολλά άλλα παρόμοια. Είναι ο Μέσσι ή ο κάθε Μέσσι στα 36 του, ένας γέρος ποδοσφαιριστής, αλλά ένας νέος άνθρωπος; Ακόμα μια απάντηση που πήρα και αναρωτήθηκα, αν ο Μέσσι ή ο κάθε Μέσσι μπορεί στα 36 του να αγωνίζεται σε τέτοιο επίπεδο και να καταφέρνει όλα αυτά, ίσως πρέπει να το ξανά σκεφτούμε. (σ.σ. Δείτε Λεμπρόν Τζέιμς στα 39 του, Κριστιάνο Ρονάλντο στα 38 του, Φερνάντο Αλόνσο στα 41 του κλπ. κλπ.).
Στα πολύ παλιά χρόνια ένας 40χρονος θεωρείτο γέροντας (κι όμως ναι, το διάβασα σε μια παλιά εφημερίδα, «γέροντας 40 ετών...») και ένας 60χρονος θεωρείτο γηραλέος και υπερήλικας. Αυτό μπορεί να το καταλάβω διότι ήταν πολύ χαμηλότερος ο μέσος όρος ζωής και αν έφτανες τέτοιες ηλικίες σε θεωρούσαν «αρχαίο πνεύμα».
Άλλαξαν πάρα πολλά από τότε, και είμαι σίγουρος θα αλλάξουν άλλα τόσα και στο μέλλον. Δεν ξέρω πότε κάποιος άνθρωπος σταματά να θεωρείται νέος, αλλά ο κάθε άνθρωπος μπορεί να νιώθει και να αισθάνεται όπως αυτός θέλει. Κλείνοντας, θα τελειώσω με μια ρήση του Γιάννη Ρίτσου αποδεσμεύοντας σας από το σημερινό μας άρθρο, η οποία λέει «Βρες χρόνο για παιχνίδι, αυτό είναι το μυστικό της αιώνιας νιότης».
Εις το επανειδίν.