Στη σημερινή συνέντευξη αυτής της εβδομάδας, έχουμε μαζί μας ένα από τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Δεν είναι άλλη από την Ελένη Ζαχαριάδου. Η Ελένη είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος που ζει στη Γαλλία και μέσα από τη συνέντευξη μαθαίνουμε για τη ζωή της στο εξωτερικό, τους στόχους της και πώς βλέπει τα πράγματα στην Κύπρο. Ευχαριστούμε από καρδιάς την Ελένη, της ευχόμαστε κάθε καλό σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο και ευελπιστούμε να τα ξανά πούμε από κοντά όταν με το καλό ξανά βρεθεί στην Κύπρο μας. Καλή ανάγνωση.
Πώς αποφάσισες να σπουδάσεις (...) στο Πανεπιστήμιο Κύπρου;
Αποφάσισα να σπουδάσω στο Πανεπιστήμιο Κυπρου συγκεκριμένα στο τμήμα βυζαντινών και νεοελληνικών σπουδών γιατι πιστεύω οτι έχει ένα πολύ καλό επίπεδο και είναι πολυ ανεπτυγμένο σε όλους τους κλάδους. Εξάλλου, το Πανεπιστήμιο Κύπρου θεωρείται ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια παγκοσμίως. Επίσης, αποφάσισα να μπω εκεί, διότι ήταν αξιόπιστο με υψηλό πρόγραμμα σπουδών, όπως φάνηκε αργότερα και κατά την διάρκεια της φοίτησης μου εκεί.
Μετάνιωσες που έμεινες στην Κύπρο για το πτυχίο σου; Τι πιστεύεις ότι κέρδισες από την Κύπρο;
Δεν μετάνιωσα καθόλου που έμεινα Κύπρο επι πτυχίο. Αντιθέτως, αποκόμισα άπειρες γνώσεις ως προς το αντικείμενο της φιλολογίας και γνώρισα εξαίρετους καθηγητές που αποτέλεσαν σημαντικό πόλο στην μετέπειτα πορεία μου. Συγκεκριμένα, έμαθα πώς να διαβάζω και να οργανώνω τον χρόνο μου καλύτερα, πώς να δουλεύω ομαδικά, πώς να εντρυφήσω σε αυτά που με ενδιαφέρουν και παράλληλα, ασχολήθηκα και με παραπλήσια ευρωπαϊκά προγράμματα, καθώς και διάφορες εκδηλώσεις, οι οποίες διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην όλη μου φοιτητική δράση στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.
Πότε πήρες την απόφαση να πας στο εξωτερικό; Πώς ήρθε η Γαλλία ως επιλογή;
Η μεγάλη μου αγάπη για την Γαλλία ήταν προφανής. Πάντα οι αποφάσεις θέλουν να είσαι έτοιμος να αναλάβεις υπευθυνότητα, νέο πρόγραμμα στην ζωή και γενικά ρίσκο. Η απόφαση μου για να πάω εξωτερικό προέκυψε, όταν κατα την διάρκεια της πρακτικης μου εξάσκησης στο Montpellier -οπου εργάστηκα στο πανεπιστήμιο Paul Valery-, μου μπήκε η ιδέα να συνεχίσω τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στο εξωτερικό. Αυτό, το είχα συζητήσει με την υπεύθυνη μου σε εκεί, η οποία με ενθάρρυνε να ανοίξω τα φτερά μου διάπλατα και να πραγματοποιήσω ένα μάστερ στην Γαλλία.
Με το τέλος της πρακτικής, επέστρεψα στην Κυπρο οπου και εργάστηκα κάποιο χρονικό διάστημα για να πραγματοποιησω το όνειρο μου.
Στη Γαλλία ασχολήθηκες με κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που σπούδασες. Πόσο δύσκολο ήταν αυτό για σένα;
Καθε αρχή και δύσκολη, όπως λέμε από την μία, ενώ από την άλλη, λέμε ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Έτσι, ήταν δύσκολη και για μένα αυτή η αρχή όχι μόνο ως προς το κομμάτι της ζωής αλλά και ως προς το κομμάτι των σπουδών. Ένας φοιτητής που πηγαίνει σε μια άλλη χώρα για να συνεχίσει τις σπουδές του, σίγουρα θα συναντήσει δυσκολίες.. όπως και εγώ που έπρεπε λόγου χάρη να βρω την κατάλληλη διαμονή, που θα ταίριαζε σε φοιτητή, καθώς και την διευθέτηση πολλών άλλων αναγκών που προέκυψαν στην μετέπειτα πορεία μου. Ωστόσο, με θέληση και επιμονή όλα γίνονται. Το αντικείμενο του μεταπτυχιακού αφορούσε κυρίως ξένες γλώσσες, λογοτεχνία και ευρωπαϊκές σπουδές. Δεν είναι τελείως άσχετο με το πτυχίο μου, διότι το ίδιο το πτυχίο μου το έθεσα ως βάση για την μετέπειτα μεταπτυχιακή μου πορεία. Ειδικότερα, με βοήθησε το γεγονός ότι, γνώριζα αρκετά καλά τις γλωσσολογικές δομές, δηλ. την σύνταξη, την μορφολογία, την γραμματική κ.ά. Επιπλέον, η λογοτεχνία και η φιλολογική ανάλυση ήταν τα απαραίτητα εργαλεία για αυτόν τον μεταπτυχιακό κλάδο.
Πώς πιστεύεις ότι μπορεί να αναπτυχθεί η Κύπρος στα θέματα εργασίας, βάσει από αυτά που έζησες στο εξωτερικό;
Ειναι λυπηρό να βλέπεις νέους και νέες με τόσο καλά προσόντα να μην βρίσκουν δουλειά στο κλάδο τους. Θεωρώ οτι πρέπει να αυξηθεί ο μισθός και ανα ώρα με πιο λίγες ώρες εργασίας έτσι ώστε να μην αναγκάζεται κάποιος να κάνει 2-3 δουλειές για να ανταπεξέλθει στο κόστος ζωής.
Πιστεύεις ότι υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ των ανθρώπων της Κύπρου και του εξωτερικού; Τι πιστεύεις ότι αποκόμισες από τη ζωή σου στο εξωτερικό;
Θεωρώ οτι υπάρχουν πολλές διαφορές κυρίως το θέμα της διακριτικότητας, περιέργιας και της φιλοξενίας. Στην Κύπρο λόγω του γεγονότος ότι είμαστε ένα μικρό νησί όλα μαθαίνονται κυρίως αν είσαι απο χωριό ή κωμόπολη. Υπάρχει αυτη η περιέργεια το τι κάνει ο διπλα σου και αν θα γίνει καλυτερος απο σένα. Όσον αφορά το θέμα της φιλοξενίας, η Κύπρος, θεωρώ, ότι το έχει αυτό σαν ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της. Αντίθετα οι Γάλλοι είναι πιο διακριτικοί, πιο κλειστοί στο να εκφραστούν και δεν ασχολούνται με το τι κανει ο διπλα τους, αν θα βγει με τους παντοφλες ή με τις πιτζάμες εξω. Αυτή είναι κυρίως μια από τις μεγαλύτερες διαφορές ως προς την νοοτροπία και την συμπεριφορά που έχω παρατηρήσει ανάμεσα σε Κύπρο και Γαλλία.
Από την ζωή στο εξωτερικό αποκόμισα πολλά: γνώσεις, ανοιχτότητα στις εμπειρίες, ευσυνειδησία και κυρίως αποδοχή του διαφορετικού. Παράλληλα, έμαθα να βλέπω μόνο τον εαυτό μου, να είμαι πιο ανεξάρτητη και να εξελίσσομαι μέρα με την μέρα προς το καλύτερο.
Πόσο σημαντικό ήταν για σένα που είχες την αδερφή σου μαζί σου στη Γαλλία;
Ήταν ένα στήριγμα για μένα να έχεις ενα άνθρωπο ιδίως την αδελφή σου δίπλα σου σε μια ξένη χώρα με πολλές δυσκολίες και ευθύνες.
Βίωσες τον ρατσισμό στη Γαλλία; Ξέρουν οι Γάλλοι για την Κύπρο;
Προσωπικά δεν βίωσα κάποιο ρατσισμό. Οι πλείστοι γνωρίζουν για την Κύπρο αλλα οχι και τόσο την ιστορία της. Γι’αυτο το λόγο θεωρώ καθήκον μου να τους ενημερώσω, κάτι που προσπαθώ να το κάνω μέσα από την διπλωματική μου εργασία στο πανεπιστήμιο, εφόσον έχω επιλέξει έναν Κύπριο ποιητή, τον Αντώνη Πιλλά και η εργασία μου περιστρέφεται γύρω από αυτόν.
Βίωσες το σεξισμό ή την υποτίμηση στο εξωτερικό; Υπάρχουν τέτοιου είδους περιστατικά σε μεγάλες χώρες όπως η Γαλλία;
Δεν βίωσα κάποιο σεξισμό ή κάποια υποτίμηση προς το πρόσωπο μου στο εξωτερικό αλλά είχα ένα μάθημα το οποίο ονομαζόταν «γυναίκα στην πολιτική». Μέσα από τα μαθήματα αυτά, διαπίστωσα ότι, υπάρχουν τέτοιου είδους υποτιμήσεις προς το γυναικείο φύλο. Έχοντας ως παράδειγμα την βολευτή Mathilde Panot η οποία θα μιλούσε κατά την διάρκεια μιας συζήτησης, οι άντρες συνάδελφοι της την ανέφεραν ως ‘ a crazy woman’ και ‘ fish lady’.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη κατάσταση που έζησες στη Γαλλία και πώς το αντιμετώπισες;
Το να ζείς στο εξωτερικό δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα γιατί είσαι υπεύθυνος να τα κάνεις όλα μόνος σου.Η πιο δύσκολη στιγμή για μένα ήταν η στιγμή που αποφασίσαμε να πάμε ορειβασία με την εστία σε μια αλλη περιοχή όπου εκεί κοντά θα επισκεφθόμασταν ενα μοναστήρι. Η αδελφή μου δεν ένιωθε καλά λόγω αδιαθεσίας και είχε πιεί ένα χάπι το οποίο ήταν δυνατό και έχασε πλήρως τις αισθησεις της. Μαζί με την υπεύθυνη του μοναστηριού αποφασίσαμε να καλέσουμε το ασθενοφόρο όπου και ηρθε αμέσως και ειπε λεπτομερώς για την κατάσταση της. Δεν μπορούσα να είμαι μαζι της στο ασθενοφόρο λόγω κορωνοιού. Ήμουν πολυ αγχωμένη γιατι δεν βρισκόμουν μαζι της και ήμουν συνεχώς στα τηλέφωνα με το νοσοκομείο. Ευτυχώς της επιχορηγησαν ορο και την εφερε η γυναικα του διευθυντή πισω στην εστία. Ηταν μια μέρα γεμάτη στρες, άγχος.
Η αλήθεια είναι ότι εζησα πολλες δυσκολίες αλλα μέσα απο αυτές με ωρίμασε και με δυνάμωσε ως χαρακτήρα.
Ποια ήταν η πιο όμορφη στιγμή που έζησες στη Γαλλία;
Η πιο όμορφη στιγμή ήταν η συνάντηση μου με τον πρόεδρο της Γαλλίας Macron και την πρόεδρο του ευρωκοινοβουλίου Κυρία Μετσόλα στην διάλεξη που πραγματοποιήθηκε στο ευρωκοινοβούλιο επι την ευκαιρία της συμμετοχής μου για το μέλλον της Ευρώπης. Επίσης οταν κέρδισα το τρίτο βραβείο σε ένα διαγωνισμό καλλιγραφίας για την Κύπρο.
Σκέφτεσαι να επιστρέψεις πίσω στην Κύπρο;
Μόνο ο Θεός γνωρίζει τα μελλοντικά μου σχέδια και μονο με την βοήθεια του προχωράμε μπροστά.
Κανω αιτήσεις για δουλειά τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό.
Ποιοι είναι οι στόχοι της Ελένης
Πρωταρχικός μου στόχος είναι να εξελιχθώ ως άνθρωπος, να αποκομήσω ακόμα πιο πολλές γνώσεις στα πολιτικά και στις διεθνείς σχέσεις και να μάθω οσο πιο πολλές γλώσσες μπορώ.