Η σημερινή συνέντευξη αφορά τον Βουλευτή του ΕΛΑΜ, Λινό Παπαγιάννη. Ένας άνθρωπος απλός, δυναμικός και κατά πολλούς ακόμη και παρεξηγημένος. Είχαμε μια συζήτηση στην οποία μιλήσαμε για τη ζωή του Λίνου, τις σπουδές του στο εξωτερικό, τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξαν οι γονείς του στη ζωή του και πώς προέκυψε η ενασχόληση του με την Πολιτική. Ευχαριστούμε από καρδιάς τον Λίνο για την άμεση ανταπόκριση και αποδοχή της πρόσκλησης μας, ευχόμαστε ό,τι καλύτερο και καλή συνέχεια στο έργο του.
1. Ποια η άποψη σου σχετικά με τα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν με την Πανδημία του κορονοϊού και αν σαν Κύπρος αποκομίσαμε κάτι σχετικά με αυτό;
Θεωρώ πως παρόλες τις δυσκολίες και όλα αυτά που πέρασε ο κόσμος μέσα στη Πανδημία, ζει κάτι που δεν το περίμενε και ούτε θα το φανταζόταν ποτέ. Παρόλα αυτά είχε και πάρα πολλά θετικά. Κάποιες οικογένειες ήρθαν πιο κοντά και εκτιμήσαμε όλοι πράγματα τα οποία πιο πριν δεν καταλαβαίναμε την αξία τους. Όμως αν τα βάλουμε πάνω σε μια ζυγαριά, τα αρνητικά ήταν πολύ πιο πολλά. Με την έννοια «αρνητικά» δεν εννοώ πως βλέπουμε μια κατάσταση από την αρνητική της πλευρά, αλλά ότι είδα, σκέφτηκα το τι βλέπω και το τι γίνεται γύρο μου και με την κρίση που έχω, πιστεύω ότι τόσο η περίοδος που ζήσαμε αλλά και το μετά θα είναι πιο δύσκολα. Να τονίσω πως έχω μια έντονη διαφωνία με τον τρόπο που διαχειρίστηκε η Κύπρος την κατάσταση και γενικότερα για το πώς θα είναι η συνέχεια όσον αφορά τον οικονομικό αλλά και κοινωνικό κομμάτι. Σαν κάτοικος της Ελεύθερης επαρχίας Αμμοχώστου βλέπω ότι πάρα πολύς κόσμος τα βρήκε πάρα πολύ δύσκολα στα χρόνια της Πανδημίας και για αρκετούς η στήριξη που είχε από το κράτος δεν ήταν σε καμία περίπτωση αρκετή. Να κλείσω, πως ένα καθαρά ιατρικό ζήτημα εξελίχθηκε να είναι ένα ζήτημα με Πολιτική διαχείριση οδηγώντας έτσι στο διαχωρισμό του κόσμου, κάτι που με βρίσκει εντελώς αντίθετο.
2. Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την Πολιτική και το ΕΛΑΜ και πώς ήρθε η υποψηφιότητα σου στις Βουλευτικές Εκλογές του 2016;
Να ξεκινήσω λέγοντας, ότι όταν σκέφτομαι το τι άποψη είχε ο κόσμος το 2008 για εμάς, τότε είναι τεράστια η πρόοδος σε σύγκριση με το παρόν. Το πώς ασχολήθηκα με την πολιτική και το πώς αποφάσισα να κατεβώ υποψήφιος είναι διαφορετικό με το γιατί αναμίχθηκα με το ΕΛΑΜ. Καταρχάς ήμουν από τα πρώτα μέλη του ΕΛΑΜ στην Κύπρο και γενικότερα λόγω των ανησυχιών που είχα όσον αφορά το Εθνικό ζήτημα της Κύπρου αλλά και γενικότερα με τα όσα σύμβαιναν στον τόπο μας, με οδήγησαν στο να μην βρίσκω κάπου αλλού πολιτική στέγη. Δε συμφωνούσα με τις υπόλοιπες επιλογές που είχα. Να πω ακόμα, πως προέρχομαι από οικογένεια του Δημοκρατικού Συναγερμού αλλά ακόμα και πριν την ενηλικίωση μου θεωρούσα πως δε με αντιπροσωπεύει ο Δημοκρατικός Συναγερμός. Τώρα για το πώς αποφάσισα να καταλήξω να είμαι υποψήφιος Βουλευτής το 2016 και εν τέλει να εκλεγώ, είναι πως με το να είμαι υποψήφιος θεωρούσα πως θα μπορούσε να είναι μια ευκαιρία να ακούσει ο κόσμος το τι πραγματικά είναι το ΕΛΑΜ και τι πιστεύουμε. Τελικά αποδείχτηκε πως μπορούσα να εκλεγώ. Δεν πίστευα πως θα εκλεγώ και να πω την αλήθεια, τότε δεν το θεωρούσα ούτε καν ως ένα πιθανό σενάριο. Με τη βοήθεια του κόσμου όμως κατάφερα και εκλέγηκα και είμαι πάρα πολύ ευγνώμων γι’ αυτό.
3. Πώς βίωσες το 2016 ένας τότε 27χρονος σε μια νεαρή ηλικία να μπαίνει στη Βουλή με το ΕΛΑΜ για πρώτη φορά;
Λόγω του ότι είμαι πολύ αυστηρός κριτής του εαυτού μου, αν δω πριν έξι χρόνια πώς ήμουν, έμοιαζα σαν ένα ψάρι στον ωκεανό. Ήμουν σε ένα περιβάλλον που δε μπορούσα να φανταστώ, όπως κάθε περιβάλλον που βιώνεις για πρώτη φορά. Δε λέω ότι ήταν το πιο δύσκολο αλλά ήταν διαφορετικό. Οι πρώτες μέρες εκτός του ότι ήταν πολύ αγχωτικές, προσπάθησα και θεωρώ πως ακόμα μέχρι και σήμερα, κάθε μέρα πρέπει να βάζω νέες ιδέες και ακόμα και τώρα δε θεωρώ πως τα ξέρω όλα ή πως τα έμαθα όλα. Για κάποιον που δεν είναι στην πολιτική, δε μπορεί να αντιληφθεί το πόσο ψυχοφθόρο είναι όταν σε ενδιαφέρει και πιστεύεις αυτό που κάνεις. Δυστυχώς, και το λέω ξεκάθαρα πως δεν ενδιαφέρονται όλοι.
4. Πιστεύεις ότι η επανεκλογή σου ήταν φυσικό επακόλουθο;
Η πρώτη σκέψη που έκανα το 2016 ήταν ότι για να μπορώ να πω αν θα ήμουν υποψήφιος το 2021, έπρεπε να περάσει κάποιο χρονικό διάστημα. Μπορώ να πω με βεβαιότητα πως σε καμία περίπτωση δεν έκανα προεκλογική στο διάστημα πριν τις Βουλευτικές εκλογές του 2021. Ότι το έκανα, θεωρώ πως το έκανα από την πρώτη μέρα που εξελέγην μέχρι την τελευταία που τελειώνει η θητεία μου. Λόγω αυτού, θεωρώ πως το διάστημα πριν τις εκλογές, που για πολλούς είναι το πιο δύσκολο, για μένα ήταν σχεδόν το ίδιο με τα προηγούμενα τεσσερισήμισι χρόνια. Το αν θα ήμουν σίγουρος αν θα εκλεγώ τη δεύτερη φορά, μπορώ να πω πως ήμουν πολύ πιο αισιόδοξος από την πρώτη φορά και πιο κατατοπισμένος, παρόλα αυτά δεν ήξερα αν εν τέλει θα εκλεγώ. Για να είμαι ειλικρινής, φάνηκε πως οι 4100 ψήφοι που πήρα το 2021 σε σύγκριση με τους 1313 το 2016, με εξέπληξε θετικά και δεν το πίστευα πως θα υπάρξει τόση πολλή υποστήριξη από τον κόσμο. Όχι επειδή θεωρώ πως δεν ήμουν όσο καλός όσο θα έπρεπε, αλλά ότι είχα να αντιμετωπίσω μια δεδομένη δυσκολία. Πως κατεβαίνω υποψήφιος με ένα κόμμα που δεν είναι από τα τρία μεγαλύτερα, ένα κόμμα που πολλοί το παρεξηγούν και όσα προσπάθησα να κάνω, δεν ήμουν βέβαιος αν ο κόσμος θα τα εκτιμούσε, χωρίς να ξέρω αν αυτά ήταν πολλά ή λίγα. Παρόλο όμως που το 2021 πήρα πολύ περισσότερες ψήφους, μέχρι το τελευταίο διάστημα της αναμέτρησης υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να μην εκλεγώ λόγω του εκλογικού συστήματος που έχουμε στην Κύπρο.
5. Είδαμε στις τελευταίες Βουλευτικές εκλογές πως είχαμε ρεκόρ υποψηφίων. Γιατί πιστεύεις πως τόσοι άνθρωποι ανεξάρτητοι και μη, έθεσαν την υποψηφιότητα τους και ποια η άποψή σου επί του θέματος;
Ο πρώτος λόγος είναι για μένα ο πιο λογικός. Πως ακόμα και αν διαφωνείς με κάποιον είτε νεαρό, είτε μεγαλύτερο σε ηλικία, αντιμετωπίζει ο κάθε ένας και κάθε μια από τον κόσμο, μια σειρά από παράπονα. Για τον τρόπο που λειτουργεί το κράτος, για το θεσμικό και νομοθετικό σύστημα που είναι η Βουλή, αλλά και το εκτελεστικό που είναι η Κυβέρνηση αλλά και το Δικαστικό που έχουμε στην Κύπρο. Ο κόσμος στην προσπάθεια του να εκδηλώσει τη διαμαρτία του και πολλές φορές την απόγνωση του επιλέγει, ειδικά το τελευταίο διάστημα, να ασχοληθεί με αυτό τον τρόπο με την Πολιτική. Το παράξενο είναι πως παρόλο που υπάρχουν πολλοί ενδιαφερόμενοι, τα ποσοστά αποχής συνεχίζουν να είναι πολύ υψηλά. Η αποχή για μένα δε σημαίνει κάτι άλλο εκτός από απογοήτευση. Άρα για το γεγονός ότι είχαμε ρεκόρ υποψηφίων, πιστεύω πως αρκετός κόσμος τους παρότρυνε να είναι υποψήφιοι και θεωρήσαν ότι θα μπορούσαν να στείλουν κάποια μηνύματα. Για μένα πολύ καλά κάνει κάποιος που θεωρεί πως πρέπει να αλλάξει κάτι, να ασχοληθεί με την Πολιτική, όμως το πρόβλημα που ελάχιστοι το εξετάζουν είναι ότι είμαστε κατά κάποιο τρόπο δέσμιοι αυτού του εκλογικού συστήματος. Όσοι ήταν υποψήφιοι στις εκλογές, καλώς ή κακώς με τις θέσεις που έχουν κατάφεραν να μαζέψουν ένα 15% χωρίς να μπουν στη Βουλή. Αυτό το 15% εξελίχθηκε να είναι αριθμός Βουλευτών των κομμάτων που αυτοί οι άνθρωποι θεωρούσαν είτε δεν είναι όσο σωστοί έπρεπε να είναι, είτε ότι γενικότερα το έργο τους, σε καμιά περίπτωση δεν πλησιάζει αυτό που θα έπρεπε να είναι. Στο τέλος της ημέρας κατάφερε να επωφεληθεί από αυτή τη δυσαρέσκεια, που δυστυχώς είναι η ωμή πραγματικότητα μόνο το βαθύ κομματικό κράτος.
6. Που οφείλεται η εμπιστοσύνη του κόσμου προς το ΕΛΑΜ, γιατί όπως είδαμε ήταν ένα από τα πιο κερδισμένα κόμματα στις τελευταίες εκλογές.
Είναι σημαντικό πως καταφέραμε να αυξήσουμε την εκλογική μας δύναμη και τον αριθμό των Βουλευτών, παρόλα όσα έγιναν με τον διωγμό ενός τέως Βουλευτή μας από το ΕΛΑΜ, είναι ότι καταφέραμε να έχουμε τη διπλάσια άνοδο και άρα τη διπλάσια αύξηση σε αριθμό Βουλευτών. Κόμματα με πιο λίγους ψήφους σε αριθμούς και σε ποσοστά κατάφεραν να αυξήσουν τους Βουλευτές που έχουν. Όσον αφορά την αύξηση που είχε το ΕΛΑΜ, βασίζεται σε μια σειρά από λόγους, με τον πιο σημαντικό να είναι ίσως ότι κόσμος θεωρεί πως αυτά που λέμε είναι σωστά, έχει τις ίδιες ανησυχίες με εμάς, και σε αρκετά θέματα είναι σύμφωνος. Υπήρχε μια προκατάληψη και ένας φόβος, ότι με όσα μας κατηγορούσαν πιο παλιά, ότι θα μπορούσε να γίνουν. Είτε η σχέση που είχαμε με τη Χρυσή Αυγή, είτε ότι θεωρούμασταν τραμπούκοι και ακραίοι. Αποδείξαμε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ούτε ακραίοι είμαστε, ούτε τραμπούκοι, ούτε οτιδήποτε άλλο. Προσπαθούμε να είμαστε σοβαροί, ο κόσμος σε πολύ μεγάλο βαθμό το είδε, ακόμα και κόσμος που δε μας ψήφισε. Η κοινωνία κατάλαβε πως δε μπήκαμε στη Βουλή για να ασκούμε στείρα αντιπολίτευση, δηλαδή να φωνάζουμε και να θεωρούμε πως όλα πάνε λάθος. Ό,τι και να πούμε δεν πάνε όλα λάθος. Ακόμα και αν υπάρχει μια τραγική κατάσταση, υπάρχει και μια ανήσυχη προσπάθεια από όλους τους ανθρώπους να βελτιωθεί αυτή η κατάσταση. Ακόμα ένα σημείο που παίζει βασικό ρόλο, είναι παρόλο που μπήκαμε στη Βουλή δεν εμπλεκόμαστε σε κάποιο σκάνδαλο, δε συμμετείχαμε σε κάποιο σκάνδαλο, δεν πήραμε προνόμια κάτω από το τραπέζι και προσπαθήσαμε κάθε περίπτωση να τη βλέπουμε διαφορετικά. Όλα τα ζητήματα στη Βουλή είναι σημαντικά. Το γεγονός πως δε διαλέξαμε να ακολουθήσουμε μια γραμμή όπως κάνουν οι περισσότεροι. Ακόμα και με το ΑΚΕΛ, που για πολλούς είναι ταμπού, υπήρχαν προτάσεις τις οποίες θεωρούσαμε σωστές και τις ψηφίσαμε και θα συνεχίσουμε να της ψηφίζουμε αν και εφόσον είναι σωστές για τον κόσμο ανάλογα με την κρίση μας. Οι υπόλοιποι όμως, όσο σωστή πρόταση και να κάνουμε εμείς, που υπάρχουν πάνω από 20 παραδείγματα, επιλέξαν να μην ψηφίσουν ποτέ πρόταση του ΕΛΑΜ. Ο κόσμος όμως κάποτε θα μάθει αυτά τα πράγματα.
7. Θα ήθελες να δεις τον εαυτό σου στα Προεδρικά έδρανα της Κυπριακής Δημοκρατίας;
Θεωρώ πως δεν είμαι έτοιμος και πως ποτέ μπορεί να μην είμαι έτοιμος για μια τέτοια θέση. Για να μπορέσεις να κάνεις σωστά τέτοιο εγχείρημα, ή μια προσπάθεια για τέτοιο εγχείρημα θα πρέπει πρώτα να έχεις επίγνωση για το ποιος είσαι. Θεωρώ πως δε μπορώ να ανταπεξέλθω σε αυτή την ιδιότητα του Προέδρου της Δημοκρατίας.
8. Βλέπουμε πολλές συνεργασίες κομμάτων, όσον αφορά τις επερχόμενες Προεδρικές εκλογές. Τι επιφυλάσσουν αυτές οι Προεδρικές Εκλογές για το ΕΛΑΜ;
Επειδή ακριβώς ακολουθούμε μια στρατηγική, η δική μας θέση είναι ότι πρέπει ο κόσμος, τουλάχιστον στον πρώτο γύρο που θα έχει πολύ περισσότερες επιλογές από το δεύτερο γύρο, να προσπαθήσει με την ψήφο του να δώσει ένα μήνυμα στον επερχόμενο Πρόεδρο, όποιος ή όποια κι αν είναι. Δηλαδή, ο κύριος λόγος που θα κατεβούμε στις εκλογές τον πρώτο γύρο, είναι για να ακουστούν κάποιες από τις πιο κύριες μας θέσεις και πρωτίστως για να δώσουμε στον κόσμο μια επιλογή εντελώς διαφορετική από τις υπόλοιπες, είτε αυτή είναι για το Εθνικό ζήτημα, είτε για το μεταναστευτικό, είτε για τη διαχείριση της εποχής του κορονοϊού, είτε και για τα πιο απλά εργασιακά θέματα και για την καθημερινή μας ζωή. Εάν δεν υπήρχε η επιλογή, όχι μόνο από το ΕΛΑΜ, τότε δε θα υπήρχε λόγος να γίνουν οι εκλογές. Κανονικά σε ένα σωστό κράτος, έπρεπε κάθε επιλογή να στέλνει και ένα μήνυμα.
9. Ήσουν απόφοιτος Ιδιωτικού, αγγλόφωνου σχολείου. Μετανιώνεις γι’ αυτή σου την επιλογή;
Καταρχάς να αναφέρω πως είμασταν οι πρώτοι μαθητές του σχολείου στο Xenion High School αλλά και οι πρώτοι απόφοιτοι. Δεν μετάνιωσα καθόλου, ειδικά τώρα που μεγάλωσα που πήγα στο Xenion, είχα πάρα πολλές όμορφες αναμνήσεις από το σχολείο. Δε θεωρώ πως θα μπορούσε να γίνει κάτι καλύτερο, παρόλο που δεν ήταν δική μου επιλογή, αλλά των γονιών μου.
10. Τι αποκόμισες από τις σπουδές σου στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στο Ηνωμένο Βασίλειο και πώς έφτασες σε αυτή την επιλογή; Και αν σε επηρέασαν σε κάποιο τομέα της Πολιτικής σου καριέρας;
Όταν τελείωσα τη θητεία μου από την Εθνική Φρουρά, οι γονείς μου, που θεωρώ πως προσπάθησαν πολύ έντονα να με μεγαλώσουν με αρχές και αξίες, θεωρούσαν πως για να μπορέσω να έχω ένα καλύτερο μέλλον, θα έπρεπε να πάω στην Αγγλία για σπουδές. Δεν ήθελα να πάω στην Αγγλία όμως επειδή δεν ήμουν ιδιαίτερα φρόνιμος σαν γιος (γέλια), είπα να κάνω τη χάρη στους γονείς μου και να πάω. Όταν πήγα στην Αγγλία, μπορώ να πω με βεβαιότητα πως δε μου άρεσε καθόλου το κλήμα, ούτε σήμερα θα μου άρεσε αν μπορούσα να πάρω το χρόνο πίσω. Όμως, όπως οι περισσότεροι, είχα πολύ ωραίες στιγμές σαν φοιτητής, τις οποίες δε θα ξεχάσω ποτέ. Για το κομμάτι των σπουδών, στο τέλος της ημέρας, δικαίωσα τους δικούς μου ανθρώπους οι οποίοι με έστειλαν να σπουδάσω, κάνοντας ένα πτυχίο και μια ειδίκευση εξασκώντας τις για ένα χρονικό διάστημα. Από εκεί και πέρα ήταν ένα «σχολείο», όπως είναι τα «σχολεία» κατά διαστήματα σε διάφορες περιόδους της ζωής και σίγουρα με έκανε αν μη τη άλλο, πιο σοφό. Όσον αφορά την Πολιτική μου πορεία και καριέρα, ήταν φυσικό επακόλουθο οι σπουδές μου να την επηρεάσουν. Λόγω του ότι ήθελα και προσπαθούσα συνεχώς να ταξιδεύω και να δω νέους τόπους του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ευρώπης γενικότερα κατά τη διάρκεια των σπουδών μου. Κατάλαβα πόσο διαφορετική είναι η ζωή από την Κύπρο σε διάφορους τομείς. Για παράδειγμα, όταν ήμουν φοιτητής, ήταν όταν έγινε το ΕΛΑΜ και εντάχθηκα σε αυτό. Πήραμε μια θέση πολύ έντονη για τη Λαθρομετανάστευσης και στο ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο τότε, είχε οχτώ Δημάρχους οι οποίοι ήταν άλλης καταγωγής και δεν ήταν Άγγλοι, έδινε ένα μήνυμα σε κάποιον ή κάποια που θα ήθελε να δει πιο μπροστά, ότι αυτό το φαινόμενο θα είχε κάποια φυσικά επακόλουθα. Παρόλο που δεν είχαμε τη μεταναστευτική ροή που είχε η Αγγλία τις δεκαετίες του ’30 μέχρι το ’50 με αυτή που έχει η Κύπρος σήμερα, θα είχε κάποια φυσικά επακόλουθα. Υπήρχε μια σειρά πραγμάτων, που αν βλέπαμε πιο μπροστά θα μπορούσαμε να την αποφύγουμε.
11. Πιστεύεις ότι στο εξωτερικό υστερούμε κάπου σαν Κύπρος ή ήμαστε ισάξιοι μεγάλων χώρων όπως η Αγγλία, η Γαλλία, κλπ;
Κάθε χώρα έχει θετικά και αρνητικά. Δε μπορεί να είναι πάντα καλά ή πάντα κακά. Ένα πράγμα που υστερούμε δυστυχώς, κυρίως από τις πιο ανεπτυγμένες Ευρωπαϊκές χώρες είναι η γενικότερη φιλοσοφία του κράτους. Στην Κύπρο για παράδειγμα δεν είχαμε ένα Γενικό Σύστημα Υγείας. Σίγουρα προσπάθησε το κράτος διαχρονικά να κάνει σημαντικά βήματα προς τα εμπρός για να βελτιώσουμε αυτό το κομμάτι. Αν δούμε τα Ευρωπαϊκά Συστήματα Υγείας της Αγγλίας ή της Γαλλίας, ή της Γερμανίας τότε θα αντιληφθεί ο οποιοσδήποτε ότι υστερούμε. Οταν ήμουν φοιτητής, με αντιμετώπιζαν σαν κανονικό ασθενή, ενώ στην Κύπρο σε αρκετές περιπτώσεις που γνωρίζουμε υπάρχει πρόβλημα στο να αντιμετωπίζουν σαν κανονικό ασθενή, ακόμα και αν είσαι φορολογούμενος πολίτης αυτής της χώρας. Για μένα αυτό είναι πρώτα απ’ όλα πρόβλημα κουλτούρας. Τα υπόλοιπα διαδικαστικά κομμάτια, οι ελλείψεις πάντα θα υπάρχουν δυστυχώς. Ακόμα, στην Κύπρο πολλές φορές νομίζουμε ότι είμαστε το κέντρο του κόσμου ή κάτι διαφορετικό. Είναι πιο σωστό σαν χώρα να δείχνουμε τα καλά μας και όχι ότι ήμαστε πίσω στις παθογένειες που έχουμε και προσπαθούμε να τις βελτιώσουμε. Στο εξωτερικό για παράδειγμα, υπάρχουν δημόσιες συγκοινωνίες. Στην Κύπρο εκτός από τα λεωφορεία που ακόμα και εκείνα προσπαθούμε να τα διαλύσουμε δεν έχουμε μέσα τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους πολίτες, εκτός από το αυτοκίνητο τους. Αυτό είναι μια βασική διαφορά από τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες.
12. Πότε αντιλαμβάνεσαι ότι κάποια πράγματα τα οποία έκανες και άκουες από τους γονείς σου και αυτών που αγαπάς πως είχαν δίκαιο και μπορεί να σε βοηθήσαν στο ποιος είσαι σήμερα;
Θα πω κάτι που πολλοί από εμάς δεν το παραδεχόμαστε και το νιώθω μέσα από την καρδιά μου. Είμαι εξαιρετικά τυχερός και ευγνώμων Στον Θεό που με Αξίωσε να έχω τους δύο γονείς που έχω και την οικογένεια που έχω. Πολλές φορές μου έδωσαν, και δε μιλώ για λεφτά, αλλά για πραγματικές αξίες και ιδανικά στη ζωή, που παρόλο που δεν το άξιζα με τη συμπεριφορά που είχα και τον τρόπο που τους αντιμετώπιζα, σήμερα μπορώ να πω πως μου έδωσαν ένα θησαυρό που πρέπει επιτέλους εγώ να φυλάξω και να το δώσω στα παιδιά μου. Έφυγα από το σπίτι λίγο μετά το στρατό στα 21 μου, σαν αντίδραση θεωρώντας ότι έτσι κάνω την «επανάσταση» μου. Οι γονείς μου, με τις επιλογές τους που μπορεί να διαφωνούσα τότε, δεν καθόρισαν το χαρακτήρα μου, αλλά με οδηγήσαν σε ένα δρόμο στον οποίο θα μπορούσα να αποκομίσω πιο πολλά οφέλη και θεωρώ πως δικαιώθηκαν 100%.
13. Η άποψη σου για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και που βρίσκεσαι σε αυτό το θέμα;
Θεωρώ ότι το εγχείρημα της μεταρρύθμισης της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι ιδιαίτερα τολμηρό. Θα αντιμετωπίσει πολλές πρακτικές δυσκολίες αλλά αν εν τέλει η κυβέρνηση καταφέρει να το εφαρμόσει θα είναι προς όφελος των πολιτών. Όσον αφορά την επαρχία μας όμως, διαφωνώ κάθετα με την εξέλιξη που είχε το νομοσχέδιο. Θα έπρεπε όλοι να παλέψουμε για ένα Δήμο στην ελεύθερη Αμμόχωστο, κάτι που δεν έχει συμβεί ούτε από την κυβέρνηση, ούτε από τα κόμματα, ούτε από τους τοπικούς άρχοντες.
14. Ποια η άποψη σου για το Ουκρανικό ζήτημα και όλα αυτά που συμβαίνουν;
Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι κάτι που με βρίσκει αντίθετο. Ο πόλεμος είναι πάντα πόλεμος, με τραγικές συνέπειες. Σαν κράτος όμως θα έπρεπε πριν τοποθετηθούμε να αναδείξουμε πρώτα το δικό μας πρόβλημα. Το δικό μας Εθνικό πρόβλημα που είναι η εισβολή της Τουρκίας και η συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή του 37% της πατρίδας μας. Κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί κι αυτό είναι τραγικό.
Συνέντευξη απο τους:
Ανδρέας Κουτσόλουκας
Συντονισμός/Επιμέλεια:
Μαργαρίτα Αγαπίου
Αιμίλιος Χατζηλιασή
Αρτέμιος Ψύλλος