Το σημερινό άρθρο ανήκει στην Μαρία Γεωργίου. Η Μαρία γράφει για τις σκέψεις τις για τις γυναίκες με ένα υπέροχο τρόπο τονίζοντας ιστορικές αναδρομές του παρελθόντος, φτάνοντας μέχρι το σήμερα.Ένα άρθρο άξιο αναφοράς. Καλή ανάγνωση.
Κάθομαι να γράψω το άρθρο μας, και ξαφνικά ακούω να παίζει "το γιασεμί"... Αναπόφευκτα το μυαλό μου πάει στις ρίζες μας. Στις γυναίκες πριν από εμάς.
Στη γυναίκα που μεγάλωσε τότε.. Που όταν ρωτούσαν πόσα παιδιά έχεις; Η απάντηση ήταν, 3 παιδιά και μια κόρη. Τότε που, η γυναίκα δεν είχε λόγο, δεν είχε το δικαίωμα να εκφέρει άποψη, δεν είχε το δικαίωμα να φύγει από εκεί που δεν αισθανόταν καλά. Είχε μόνο την υποχρέωση να μεγαλώσει τα παιδιά της, να φροντίσει το σπίτι της και να σιωπά. Έπρεπε να αντέξει.
Στη γυναίκα που την εποχή του '40 έπλεκε ρούχα για να στείλει στην Ελλάδα. Μέσα στη φτώχεια που περνούσε, μέσα στις στερήσεις που βιωνε, μέσα στην αγωνία και τον πόνο της.. Ναι εκείνη η γυναίκα που σε μια καθαρά ανδροκρατουμενη εποχή, δεν έτυχε αγάπης και εκτίμησης, μάζευε ότι δύναμη είχε και... έπλεκε. Γιατί έτσι προσέφερε, αισθανόταν χρήσιμη στη κοινωνία. Και την άλλη μέρα στα χωράφια... Τόσα παιδιά είχε να θρέψει. Ελλειψη, πόνος, κλάμα... Έπρεπε να αντέξει. Έπρεπε να παλέψει.
Μετά σκέφτηκα την γυναίκα την εποχή του '55 -' 60. Και πάλι, αγωνία, πόνος, περιορισμός κι ύστερα ξενιτιά.. Σε μια ξένη χώρα, χωρίς να ξέρει την γλώσσα σε ένα fishαδικο.. 30 χρόνια λάντζα. Έπρεπε να αντέξει! Έπρεπε να παλέψει.
Στην επόμενη στάση, είναι η γυναίκα του '74. Ό,τι και να πεις είναι λίγο. Μαυροφορεμενη, αγέλαστη, έπρεπε να μεγαλώσει επειγόντως. Φόρεσε παντελόνια, τράβηξε τα μανίκια πάνω και μπήκε στην αγορά εργασίας. Το πρωί δούλευε και το βράδυ έκλαιγε τον αδερφό, τον γιό, τον άντρα.. Η μοίρα της, την καλούσε πάλι, να αντέξει! Δεν είναι πια η γυναικούλα που ήξερες.. Έγινε αντράκι! Έδωσε μάχες. Μπήκε παντού.. Σε όλα τα σημεία της κοινωνίας. Μεγάλωσε τα παιδιά, μόνη της! Άλλαξε νόμους.. Έπρεπε για ακόμα μια φορά... Να αντέξει! Κατάφερε με αγώνα, με πείσμα, να μπει δυναμικά σε μια κατά κανόνα ανδροκρατουμενη κοινωνία. Τα κατάφερε! Πέτυχε...
Και το ταξίδι συνεχίζει, στη γυναίκα του σήμερα... Ακόμα υπομένει.. Ακόμα σφίγγει τα δόντια γιατί πρέπει να αντέξει! Είναι η γυναίκα που ανέχεται τον εργοδότη της να της μιλάει άσχημα, τον άντρα που την κακοποιεί, την μοναξιά που την τρώει. Την μάχη, την πάλη, τον αγώνα που δεν λέει να τελειώσει. Η γυναίκα που υπομένει σε έναν νεκρό γάμο ο οποίος δεν της προσφέρει χαρά..
Το διαζύγιο που το πληρώνει ακριβά.. <<Πώς τόλμησε να σηκώσει κεφάλι και να φύγει; >>
Η μονογονειός που πρέπει να μεγαλώσει τα παιδιά της μόνη της - γιατί ο πατέρας δεν είναι υποχρεωμένος να είναι μπαμπάς. Αλλά είναι γυναίκα, και πρέπει να σιωπήσει, γιατι έχει παιδιά να θρέψει.
Η γυναίκα που αντέχει μια κοινωνία να την κυνηγά.. Γιατί ντύνεται προκλητικά, γιατί ντύνεται σαν παρθένα, γιατί παχυνε, γιατί λεπτυνε, γιατί έκανε παιδιά από τωρα, γιατί άργησε να κάνει παιδιά, γιατί δουλεύει υπερβολικά και σπίτι δεν μπαίνει, γιατί δουλεύει λίγο και είναι τεμπέλα..
Καλείται να αποδείξει κάθε της ανάσα, κάθε της βήμα. Σαν να πρέπει να είναι τέλεια για να υπάρχει! Ε; Καλείται να αποδεικνύει την αξία της σε κάθε της κίνηση. Γιατί κανένας δεν της είπε ότι αξίζει και μόνο που υπάρχει! Είσαι γυναίκα! Είσαι εσύ που συν-δημιουργείς με τον Δημιουργό για να φέρεις την Νέα Ζωή στον κόσμο. Είσαι το δοχείο που μεταφέρει την αγάπη, τη στοργή, το άγγιγμα, το χάδι, την ελπίδα, την ωραιότητα στον κόσμο τούτο.
Πώς γίνεται να πονάς τόσο;
Γίνεται!
Γιατί κανένας δεν σου είπε πόσο πολύτιμη είσαι. Δεν σου επέτρεψαν να ΕΙΣΑΙ. Έπρεπε να γίνεις κάτι άλλο, για να είσαι αποδεκτη.
Γιατί μέχρι τώρα η ζωή σου έδειξε πως είναι να είσαι "παραδουλευτρα" και το ζεις ξανά και ξανά, γενιές και γενιές, μέχρι ελεύθερα να αποφασίσεις ότι γεννήθηκες για να είσαι Βασίλισσα!
Τώρα είναι η ώρα να βρει η γυναίκα την δύναμη της! Τώρα είναι η στιγμή να αναγνωρίσει τι δύναμη έχει το Θηλυκό μέσα της! Είσαι έτοιμη για αυτή την αλλαγή; Προς Θεού, δεν λέω να μπούμε σε νέο αγώνα. Αρκετά! Είναι καιρός να επιστρέψουμε σπίτι μας. Στη ψυχή μας. Στην ύπαρξη μας. Έτσι θα δεις πόσο αγαπητή είσαι ήδη! Πόσο πολύτιμη είσαι ήδη! Πόσο ικανή και άξια είσαι ήδη! Είσαι άνθρωπος, γένους θηλυκού! Είσαι μέλος της Γυναικείας φυλής!
Τα κύτταρα μας θυμούνται. Να ξέρεις, κουβαλούν μέσα τους όλη την μνήμη, την εμπειρία του "τότε" στο σήμερα. Του δικού σου τότε, αλλά και των προγόνων σου.
Η κάθε μία μας θα περάσει τους πρώτους 9 μήνες της ζωής της στη μήτρα της μάνας της. Η μήτρα αποτελεί μια αδιάσπαστη γραμμή μετάδοσης από γενεά σε γενεά. Η κυτταρική μνήμη ενός παρελθοντικου τραύματος διατηρείται συναισθηματικά και σωματικά στη μήτρα μέσω του νερού στα κυτταρικα υγρά. Έτσι εάν οι γιαγιάδες μας, οι μανάδες μας, δεν είχαν την ευκαιρία να θεραπεύσουν όλα τα τραύματα τους, τότε έχουμε γίνει κληρονόμοι ενός βαθιού, μακροχρόνιου συλλογικού γυναικείου πόνου.!!!
Αν η μητέρα σου είχε κακοποιητικη ζωή, αν βιωνε πόνο, περιορισμό, δυστυχία, φόβο, απόρριψη κλπ, τότε... είσαι ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΣ εκείνης της ενέργειας (εκείνου του ΤΡΑΥΜΑΤΟΣ)! Οι αισθήσεις του εμβρύου αναπτύσσονται νωρίς. Έτσι η ΜΗΤΡΑ που μας φιλοξενεί, είναι το πρώτο μας ΣΧΟΛΕΙΟ.
Εκεί μέσα υπάρχει ζωή! Αυτό σημαίνει πληροφορίες, βιώματα, εμπειρίες. Και μέσω αυτών, θα σχηματίσουμε τη πρώτη εντύπωση για τον κόσμο εκεί έξω που σε λίγο πρόκειται να γίνουμε μέλος του. Τα μωρά αισθάνονται, γνωρίζουν, αναγνωρίζουν τη συναισθηματική κατάσταση της μητέρας τους και εν τέλει υιοθετούν αυτή την κατάσταση ως βίωμα. Άρα, η μήτρα θα σε θρέψει σωματικά για να μεγαλώσεις, όπως και θα σου δώσει τα εφόδια για να "επιβιώσεις". Κάθε μήτρα, ότι έχει θα δώσει στο παιδί. Αν αυτή η γυναίκα κουβαλάει κακοποίηση, καταπίεση, αφάνεια, απόρριψη... Τι πιστεύεις θα δώσει στο παιδί? Αν από την άλλη βιώνει θλίψη, πόνο, έλλειψη, θυμό... Τι πιστεύεις θα δώσει στο παιδί? Κάθε γυναίκα που θεραπεύει τον εαυτό της, θεραπεύει τα παιδιά των παιδιών της!
Βλέπεις πόσες γενεές πριν από εμάς έπρεπε να αντέξουν; Πόσες φορές επαναληφθηκε το μοτίβο ΠΟΝΟΣ - ΕΛΛΕΙΨΗ - ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΗ - ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΕΞΩ - ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΛΕΨΩ;
Βλέπεις που, παρόλο που καταφέραμε τόσα, υπάρχει ζήλια και φθόνος ανάμεσα στις γυναίκες;
Διαβάστε κάτω από ένα δημοσίευμα γυναικοκτονιας, βιασμού κλπ Τα πιο σκληρά σχόλια προέρχονται από γυναίκες... Η ζηλεια προς μια γυναίκα που είναι όμορφη, που είναι πετυχημένη κλπ είναι από γυναίκες... Δεν είναι φοβερό; Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή η γυναίκα είναι κακία, σκοτεινή και δαιμονισμένη; Υπάρχει πόνος, φόβος και το αίσθημα της αναξιοτητας μέσα μας επειδη κάτι βαθιά μέσα δεν είναι τακτοποιημενο! Και ναι, δεν φταίμε εμείς. Μας το έδωσαν. Όμως είναι ευθύνη μας να το αλλάξουμε, να το μετουσιώσουμε. Για εμάς, και τις επόμενες γενιές.
Οι προηγούμενες γενεές διεκδίκησαν για εμάς την επιβίωση μας. Την επιβίωση της "φυλής" μας. Διεκδίκησαν το δικαίωμα μας να μορφωνομαστε, να εργαζόμαστε, να είμαστε οικονομικά ανεξάρτητες, να έχουμε λόγο στην κοινωνία. Αυτό ήταν τότε! Τώρα; Τώρα χρειάζεται να αφαιρέσουμε τις πεποιθήσεις και τα αρχέτυπα που δημιουργήθηκαν λόγω των τότε συνθηκών. Τώρα έχουμε! Ζούμε σε αφθονία! Με ένα κουμπάκι έχεις έτοιμο καφέ, ζεστό νερό για μπάνιο. Δεν χρειάζεται πλέον να πλένεις τα ρούχα στο ποτάμι... Δεν χρειάζεται να μένεις σε καμία κακοποιητικη κατάσταση, σχέση, εργασία... Τώρα ξέρεις, έμαθες. Σταμάτα να κακοποιείς τον εαυτό σου. Για να σταματήσουν και οι άλλοι να σε κακοποιουν! Για να ζήσεις κάτι διαφορετικό, από εδώ και πέρα, χρειάζεται να απελευθερωθείς από το παλιό.
Χρειάζεται να ΕΠΙΛΕΞΕΙΣ το νέο. Όλος αυτός ο πόνος, όλη αυτή η κακοποίηση τόσων γενεών που οδηγεί στην αποστροφή από το θηλυκό στοιχείο της γυναίκας χρειάζεται να μετουσιωθεί για να έρθει η γυναίκα στην πλήρη δύναμή της! Η δουλειά που θα κάνεις πραγματικά μετρά! Μετρά για σενα, για την ζωή σου και για όλους τους κοντινούς σου ανθρώπους. Όταν αλλαζουμε εμεις, όταν προχωράμε εμείς ενεργειακά παρακινούμε και τους άλλους ανθρώπους να αλλάξουν και να εξελιχθούν.
Ξέρω ποσες γυναικες χρειαζεται να αφυπνιστουν και πραγματικά αξιζει σε ολες. Αν νιώθεις ότι είσαι έτοιμη.. αν αισθάνεσαι αυτο το εσωτερικό κάλεσμα... μην περιμένεις άλλο.
Κάθε άρθρο στη σελίδα είναι ανάλογα με την αξιολογική κρίση του αρθρογράφου.
Αρθρογράφος:
Μαρία Γεωργίου