Στη σημερινή δημοσίευση, ο Σίμος Ιωακείμ γράφει για τη σημαντικότητα του Κυπριακού προβλήματος. Ένα πολύ σημαντικό ζήτημα για εμάς τους νέους ανθρώπους και ελπίζουμε κι άλλοι νέοι να συμβάλουν, γράφοντας τη δική τους άποψη για τη σημαντικότητα αυτού του τεράστιου ζητήματος που ταλανίζει τη χώρα μας τα τελευταία 49 χρόνια. Ευχαριστούμε τον Σίμο για τη συμβολή του και ευχόμαστε καλή ανάγνωση.
Εν μέσω μιας περιόδου που χαρακτηρίζεται από έντονη γεωπολιτική αστάθεια, πολέμους, καλπασμό της ακρίβειας, μεγάλες μεταναστευτικές ροές, καθώς και άνοδο του λαϊκισμού και εθνικιστικών τάσεων, ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποκτά το ζήτημα πώς αντιλαμβάνονται σήμερα οι πολίτες το κυπριακό πρόβλημα, και πιο συγκεκριμένα οι νέοι.
Η νέα γενιά, έζησε την τουρκική εισβολή και κατοχή μέσα από τις δικές της ματιές, την ματιά του «πήραν το σπίτι των παππούδων και των γονιών μας» και την ματιά του «δεν ξεχνώ και αγωνίζομαι». Ζει όλες τις προσπάθειες/ή μη επίλυσης του κυπριακού και θα ζήσει τις συνέπειες και τα αποτελέσματα των αποφάσεων των διαπραγματεύσεων. Σε αυτή την γενιά υπάρχουν λοιπόν οι καλόπιστοι, οι επιτήδειοι και οι αδιάφοροι.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αποτελεί μερίδα της προαναφερόμενης γενιάς που χαρακτηρίζεται από την αδιαφορία, που δυστυχώς ίσως να αποτελούν και την πλειοψηφία της σημερινής νεολαίας, με μηδενικό αίσθημα πικρίας και ευθύνης. Επιλέγουν συνειδητά την άγνοια και την απάθεια του γίγνεσθαι και το τι μέλλει γενέσθαι με το status quo στην Κύπρο. Χαμένοι στην ρουτίνα της καθημερινότητας και τα εφήμερα προβλήματα που ταλανίζουν της κοινωνία μας.
Όσα συμβαίνουν σήμερα, για πρώτη φορά στην νεότερη ιστορία του Κυπριακού (τουρκοποίηση Αμμόχωστου, επιδιωκόμενη λύση δυο κρατών από Τουρκία κ.λ.π ), διαλανθάνουν της προσοχής των νέων. Με αποτέλεσμα της απουσίας ορθής ενημέρωσης τους, οι επιτήδειοι να σπεύδουν να γεμίσουν το κενό που δημιουργείται, με κούφια συνθήματα που σκοπό έχουν το πρόσκαιρο πολιτικό κέρδος. Θέλουν να ανατρέψουν κάθε προσπάθεια λύσης, προκαλώντας ζημίες και «χαρίζοντας» πολύτιμο χρόνο στην Τούρκικη πλευρά για ταϊβανοποίηση των κατεχομένων με τούρκικα κεφάλαια και πλήρη πολιτικό έλεγχο.
Ελπίδα για το αύριο και προς απάντηση των πιο πάνω αποτελούν όσοι καλή τους πίστη, προσδοκούν σε καλύτερες μέρες σε μια επανενωμένη, ευρωπαϊκή Κύπρο. Καθώς μετά από 49 χρόνια παράνομης εισβολής και κατοχής, το να πιστεύεις ότι το κυπριακό πρόβλημα θα λυθεί μέσω τρίτων ή με μαγικό ραβδί σε καθιστά τουλάχιστον αφελή .Είναι εδώ που ως νέα γενιά πρέπει να βγούμε μπροστά, με απαιτήσεις από το ίδιο το πολιτικό μας σύστημα που ειρήσθω εν παρόδω εμείς οι ίδιοι εκλέγουμε, να έχει ως πρωταρχικό στόχο την επίλυση του Κυπριακού.
Είμαστε αποδεδειγμένα η γενιά που βιώνει πιο έντονα και άμεσα τις συνέπειες των νέων οικονομικών δεδομένων που προκύπτουν εν μέσω ακρίβειας και πληθωρισμού. Είναι όμως και εκείνες οι γενιές που τότε άντεξαν και έμειναν για μέρες, για μήνες σε αντίσκηνα σε δάση με αντίξοες συνθήκες μακριά από τα σπίτια τους και επιβίωσαν. Τα χρόνια όμως περνούν και οι γενιές αυτές φεύγουν με τον καημό της επιστροφής.
Όμως μένουμε εμείς, το παρόν και το μέλλον. Με τις εικόνες των γονιών μας, των παππούδων μας, τις αμέτρητες θλιβερές ιστορίες, τις μαρτυρίες όλων αυτών που έζησαν αυτές τις μαύρες ημέρες 49 χρόνια πριν. Είναι όλα αυτά που μας υποχρεώνουν να τελούμε το ιερό καθήκον προς τους προγόνους μας. Να μην ξεχάσουμε την καταγωγή μας, να διατηρήσουμε άσβεστο τον πόθο της επιστροφής και να επιδιώκουμε την επανένωση της πατρίδας μας.
Είμαι νέος, είμαι 31 χρονών και κατάγομαι από την Λύση, χωριό της επαρχίας Αμμοχώστου, δεν γεννήθηκα και δεν έζησα στην Λύση αλλά νιώθω και είμαι Λυσιώτης.
Αρθρογράφος:
Σίμος Ιωακείμ
Κάθε άρθρο στη σελίδα είναι ανάλογα με την αξιολογική κρίση του αρθρογράφου.