Η σημερινή συνέντευξη αφορά την Χριστίνα Γεωργίου. Μια γυναίκα που έχει πάντα το χαμόγελο χαραγμένο στο πρόσωπό της και φροντίζει με τον τρόπο της να φτιάχνει στον τη διάθεση. Με τη Χριστίνα είπαμε αρκετά, για το ραδιόφωνο, για εκείνη, για τις εμπειρίες της όλα αυτά τα χρόνια που κάνει αυτή τη δουλειά. Μια συνέντευξη στην οποία μάθαμε γι' ακόμα μια φορά αρκετά. Το αποτέλεσμα αυτής, μπορείτε να το βρείτε πιο κάτω. Καλή ανάγνωση.
1. Πως προέκυψε η ενασχόληση σου με το ραδιόφωνο και πως ήρθε το Active Fm στην ζωή σου;
Ήμουνα στην Ελλάδα όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα από Κύπριους γονείς, οπότε οι ρίζες ήταν πάντα εδώ και με τραβούσε η καταγωγή εδώ στην Κύπρο. Ερχόμουν πάντα για διακοπές και έτσι έμεινα εδώ γιατί μου έκαναν καλές προτάσεις για δουλειά, ήμουνα στο Super Fm για 18 χρόνια, κλείνω 1 χρόνο στον Φιλελεύθερο και συγκεκριμένα στον Active Fm. Με το ραδιόφωνο ασχολούμαι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, από τότε που σπούδαζα, γιατί τελείωσα Δημοσιογραφία και στο ραδιόφωνο από τα 18 μου χρόνια, παράλληλα με την σχολή μου. Οπότε είναι πάρα πολλά τα χρόνια, τώρα που είμαι 43, άρα υπολόγισε πόσα χρόνια κάνω ραδιόφωνο (γέλια!).
2. Τι σημαίνει για εσένα το ραδιόφωνο;
Σημαίνει τα πάντα για εμένα, γιατί με το ραδιόφωνο έχω περάσει όλη μου την ζωή αγάπες, χωρισμούς, σχέσεις, όμορφα πράγματα, άσχημα πράγματα και καμιά φορά που μου λένε ότι «μας κρατάς συντροφιά» με συγκινεί πάρα πολύ. Δηλαδή, όλα αυτά είναι ότι δίνω και παίρνω και για εμένα είναι μεγάλο γιατρικό το ραδιόφωνο και πάντα ήταν, τίποτα δεν είναι μόνο από την μια πλευρά. Είναι η μαγειά του ραδιοφώνου και τη θεωρώ ερωτική σχέση γιατί όσοι έχουν ασχοληθεί, το θεωρούν μικρόβιο ή το έχεις ή δεν το έχεις. Με το ραδιόφωνο, επειδή δεν σε βλέπει ο άλλος, μπορεί να φαντάζεται, άρα τα παιχνίδια του μυαλού είναι πάρα πολύ σημαντικά.
3. Ήσουν πάντα λάτρης της μουσικής και γενικότερα του καλλιτεχνικού χώρου, και πώς αυτό επηρέασε τη δουλειά σου στο ραδιόφωνο;
Είμαι και μουσικός με ειδίκευση στην κιθάρα και παλαιότερα έκανα μαθήματα σε παιδάκια. Στα ραδιόφωνα πλέον έχουν αλλάξει τα πράγματα, δεν παίζουμε τραγούδια που μας αρέσουν αλλά υπάρχουν λίστες με τραγούδια αλλά το κάθε ραδιόφωνο έχει την δική του γραμμή. Στην πρώτη μου ραδιοφωνική εκπομπή, δεν είχα την αίσθηση του φόβου αν και δεν θυμάμαι και πολλά και επειδή πάντα είχα το ‘’μπλα- μπλα’’ μου έβγαινε πολύ αυθόρμητα, δεν μπορώ να το προσδιορίσω και να το καθορίσω.
4. Λένε ότι ένας ραδιοφωνικός παραγωγός παίζει ένα ρόλο σε θέατρο. Εσύ το βλέπεις έτσι, πώς το προσδιορίζεις;
Για εμένα αυτό δεν ισχύει, είναι σαν ένα ανοικτό βιβλίο, ό,τι λες, αυτό παίρνει και εισπράκτει ο κόσμος και για εμένα αυτό είναι το ραδιόφωνο καθαρά. Δηλαδή, δεν μπορείς σε εισαγωγικά να κοροϊδέψεις τον κόσμο, είσαι αυτός που είσαι γιατί να το κάνεις άλλοστε; Ο κόσμος θέλει εσένα, αν ήθελε στρατιωτάκια δεν ξέρω τι θα επέλεγε αλλά δεν υπάρχει και λόγος να μην είσαι ο εαυτός σου.
5. Βλέπουμε περισσότερες γυναίκες ως ραδιοφωνικές παραγωγούς ενώ παλαιότερα ήταν περισσότεροι οι άνδρες. Πώς το βλέπεις αυτό σαν γυναίκα, όντως υπάρχει;
Να σου πω την αλήθεια δεν το παρατήρησα ποτέ, με χαροποιεί βέβαια το γεγονός έτσι όπως το θέτεις, αλλά από την στιγμή που το παρατήρησες μπορεί να το παρατήρησαν κι άλλοι. Δεν το πρόσεξα γιατί πάντα συναναστρεφόμουν με συναδέλφους.
6. Πώς νιώθεις όταν ‘’μιλάς’’ με τον κόσμο μέσα από το ραδιόφωνο, σε αγχώνει ή είσαι άνετη;
Δεν με αγχώνει ίσως επειδή είναι πάρα πολλά τα χρόνια και δεν το σκέφτομαι. Έτσι όπως μιλάμε αυτή την στιγμή, εγώ ανεβάζω μικρφωνο και μιλάω, δεν ξέρω, μου βγαίνει πολύ αυθόρμητο και φυσικό. Μπορεί εσένα να σου φαίνεται αστείο έτσι όπως το λέω αλλά εμένα μου φαίνεται εύκολο να ανεβάσω το μικρόφωνο και να μιλήσω γιατί δεν αλλάζει κάτι με την πραγματικότητα.
7. Όταν ήρθες στην Κύπρο, είδες διαφορές στο κυπριακό με το ελληνικό ραδιόφωνο;
Η αλήθεια είναι ότι ήμουν στις αρχές της καριέρας μου, άρα δεν είχα τόσα βιώματα για να μπορώ να συγκρίνω αλλά στην Ελλάδα έκανα για λίγο καιρό ραδιόφωνο γιατί έκανα περισσότερο τηλεόραση. Οπότε εδώ στην Κύπρο έκανα ό,τι έκανα και δεν έχω μέτρο σύγκρισης ιδιαίτερο για να σου πω. Σίγουρα υπάρχει μια διαφορά γιατί εδώ είμαστε πολύ πιο μικρή κοινωνία. Στην Ελλάδα είναι ένα χάος, όχι ότι δεν είναι ωραία απλά είμαστε διαφορετικά.
8. Πως διαχειρίζεσαι την επιτυχία που έχεις;
Δεν ξέρω, η ερώτηση που μου έκανες με έπιασε λίγο εξ απροόπτου.Για εμένα όπως είπα το ραδιόφωνο είναι η ζωή μου άρα θεωρώ ότι είναι ένα κομμάτι του εαυτού μου και δεν θεωρώ ότι έχω κάνει κάτι το ιδιαίτερο. Είμαι η Χριστίνα, δεν έχει να κάνει με το πως διαχειρίζομαι την επιτυχία. Χαίρομαι όταν μου λένε ότι τους κρατάω συντροφιά αλλά ντρέπομαι αν και με χαροποιεί όταν ακούω ότι ήμουν δίπλα τους όταν πέρασαν δύσκολα ενώ κάποιοι άλλοι δεν ήταν γιατί είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό το πράγμα. Μπορεί να μην το καταλαβαίνουμε εμείς κάποιες φορές αλλά είναι αυτό που έλεγα προηγουμένως, ότι είναι οι ακροατές δίπλα μας γιατί και εμείς περνάμε ζόρια γιατί την ώρα που μιλάς στους ακροατές, περνάνε ως δια μαγείας. Έχω περάσει χωρισμούς με τους ακροατές, μοναξιές γιατί η οικογένεια μου είναι στην Ελλάδα, έχω περάσει γιορτές μόνη μου, και πολλά άλλα. Οπότε, οι ακροατές δεν το καταλαβαίνουν αλλά είναι και δική μου συντροφιά οι ίδιοι.
9. Ποιές ώρες είναι οι κατάλληλες για εσένα να κάνεις εκπομπή, είσαι των πρωινών ή των βραδινών εκπομπών;
Τόσα χρόνια έκανα βραδινή εκπομπή, δεν ήταν άσχημη με βόλευε γιατί ήμουνα και στο γραφείο και κάποιες φορές έκανα και 4:00-6:00 το πρωί και ήμουν η μοναδική που έκανα τόσο αργά εκπομπή και ήταν από τις αγαπημένες μου ώρες μπορώ να πω. Αυτές οι «δύσκολες ώρες» έχουν κάτι το διαφορετικό που εμένα με ενθουσιάζει πάρα πολύ. Η ώρα που κάνω αυτή την στιγμή 10:00-12:00 το πρωί μου αρέσει πάρα πολύ και την αγαπώ γιατί είναι η ώρα που ήθελα πάντα να κάνω και μου δόθηκε η ευκαιρία και είμαι χαρούμενη για αυτό.
10. Για ποιό κατόρθωμα απ’όλα είσαι περήφανη στα τόσα χρόνια στο ραδιόφωνο;
Έχω συγκινηθεί πολλές φορές από μηνύματα ακροατών, δεν μπορώ να σου πω κάτι που θα το ονόμαζα κατόρθωμα. Έχω συγκινηθεί από Ραδιομαραθώνιο που έχω συμμετάσχει και πήγα κρουαζιέρα με παιδιά με ειδικές ικανότητες. Είναι μικρές στιγμές που είναι εξίσου σημαντικές και δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια.
11. Κάνοντας μια ανασκόπηση στο παρελθόν, τι σκέφτεσαι;
Επειδή τίποτα δεν μου δόθηκε με ευκολία κα μπορει κάποια πράγματα να έγιναν όπως τα ήθελα αλλά με πολύ κόπο και δεν είμαι του στυλ άλλοι με τον κόπο και άλλοι με τον τρόπο που λένε, εμένα ήταν πάντα με τον κόπο. Μόχθησα για να κάνω πράγματα, δεν με έβαλε κάποιος ή είχα κάποιο συγγενή να με προωθήσει. Γι’αυτό είμαι περήφανη για τον εαυτό μου γιατί τα κατάφερα μόνη μου, είχα βεβαίως βοήθεια από σημαντικά πρόσωπα γιατί μου έδωσαν ευκαιρία επειδή με γνώριζαν. Πρέπει κάποια άτομα να πιστέψουν σε εσένα αλλά πρέπει εσύ να είσαι ικανός.
12. Πως αντιμετωπίζεις μια άσχημη μέρα και πως το βγάζεις την ώρα που μιλάς στο ραδιόφωνο;
Προσπαθώ πάντα να είμαι καλά οπότε αυτό που ακούει ο κόσμος έξω είναι ένα 90% σωστό. Έτσι είναι το σχέδιο μου που λέμε, δεν είμαι άνθρωπος που μιζεριάζει, πάντα προσπαθώ να βλέπω τα πράγματα θετικά γιατί είτε μιζεριάζεις είτε όχι δε θα καταφέρεις απολύτως τίποτα. Ίσα- ίσα θα σε πάει πίσω και όχι μπροστά αλλά ναι σίγουρα υπάρχουν μέρες που είναι άσχημες και προσπαθώ να μην το σκέφτομαι. Θεωρώ ότι είμαι από τα άτομα που είναι ευλογημένα που κάνουν το χόμπι τους επάγγελμα.
13. Θα έκανες τηλεόραση κάποια στιγμή ή έκανες παλαιότερα;
Έκανα στα πρώτα μου βήματα στην Δημοσιογραφία στο τμήμα των ειδήσεων. Δεν είμαι τόσο της τηλεόρασης, αν έρθει κάποια πρόταση που θα την αξιολογήσω και θα πω ότι ναι αυτό μου πάει και μου αρέσει τότε ναι. Σταμάτησα κάποια στιγμή το ραδιόφωνο για πολύ μικρό χρονικό διάστημα αλλά δεν θα το σταματούσα ποτέ ξανά για κανένα λόγο και μπορώ να πω ότι το μετάνιωσα.
14. Στα τόσα χρόνια της πορείας σου στο ραδιόφωνο, πήρες κάποιο μήνυμα που θα σου μείνει αξέχαστο;
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο μήνυμα αλλά υπήρχαν ακροατές που τους θυμάμαι με αγάπη, είτε που επικοινωνούμε ακόμη και τώρα είτε που χαθήκαμε και θα ήθελα να τους ξαναβρώ. Δεν ξέρω τι κάνουν, θυμάμαι όμως άτομα αλλά μηνύματα όχι. Ήταν ακροατές που ένιωθα ότι ζούσα την ζωή τους και πριν ακόμα από τα social media. Θυμάμαι μια ακροάτρια που ερχόταν στον σταθμό και μας έφερνε γλυκά και θα χαιρόμουν πάρα πολύ να την δω ξανά. Ήταν κάποια άτομα που σου έστελναν κάθε μέρα μήνυμα και ήταν σαν να ήταν δικά σου άτομα γιατί έτσι είναι κάποιοι ακροατές, δικοί σου άνθρωποι. Ένα παράξενο μήνυμα που διάβασα ήταν όταν μου έτυχε ακροατής να με περιμένει κάτω από το στούντιο κάθε βράδυ και να κάθεται πάνω στην κολόνα της ηλεκτρικής, να με κοιτάει χωρίς να μου μιλάει και να με περιμένει να μπω στο αμάξι για να φύγω!
15. Πιστεύεις ότι υπάρχει περίπτωση να παραπέμψει το ραδιόφωνο μέσα από την τεχνολογία και να εξελιχθεί σε κάτι άλλο;
Ποτέ, ό,τι και να γίνει και όσο χρονών και να είσαι, όσα μέσα και να βγουν θεωρώ ότι απλά μπορεί να διαφοροποιηθεί και να αλλάξει, αλλά να σβήσει δεν το νομίζω.
16. Τι συμβουλές θα έδινες σε ένα νέο ο οποίος θα ήθελε να ασχοληθεί με το ραδιόφωνο;
Να το κάνει γιατί είναι παρεξηγημένο επάγγελμα γιατί μερικοί θεωρούν ότι έχει ξοφλήσει ως επάγγελμα αλλά δεν είναι έτσι. Τώρα, το ραδιόφωνο είναι αυτό που λέγαμε και πριν δεν υπάρχει περίπτωση να ξοφλήσει ποτέ, αν θέλει να το κάνει ας το κάνει, σε όποια μορφή και να είναι είτε είναι διαδικτυακό είτε με συχνότητες. Πρέπει να το έχεις βέβαια, αλλά αν θέλεις να το κάνεις και να είσαι σωστός δεν είναι κακό να το σπουδάσεις, τουλάχιστον για να έχεις τους βασικούς κανόνες γιατί πλέον θεωρούμε ότι οτιδήποτε δηλώσεις είσαι. Νομίζουμε ότι ανεβάζουμε μικρόφωνο και θεωρούμαστε ραδιοφωνικοί παραγωγοί, ενώ δεν είναι έτσι. Είναι τεράστια ευθύνη να σηκώνεις το μικρόφωνο πάνω και να μιλάς με τόσο κόσμο και να προσέχεις το τι θα πεις γιατί δεν έχεις την επιλογή να κάνεις λάθος.
Συνέντευξη απο τους:
Ανδρέας Κουτσόλουκας
Συντονισμός/Επιμέλεια:
Μαργαρίτα Αγαπίου
Αιμίλιος Χατζηλιασή
Αρτέμιος Ψύλλος