Με το σημερινό μας καλεσμένο είπαμε πολλά. Δεν είναι τυχαίο που η συνέντευξη μαζί του διήρκεσε περισσότερο από κάθε άλλη συνέντευξη μέχρι τώρα. Δεν είναι άλλος από τον Γιάννο Τραν. Με τον Γιάννο συζητήσαμε διάφορα, μάθαμε πολλές πτυχές του χαρακτήρα του τις οποίες δε γνωρίζαμε, και η κουβέντα μάς οδήγησε σε πολλά μονοπάτια. Πώς ήταν να μεγαλώνει με Βιετναμέζο πατέρα και Κύπρια μητέρα, πώς έφτασε εδώ που έφτασε, πώς ξεκίνησαν τα podcasts και πολλά άλλα, μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξη που ακολουθεί. Ευχαριστούμε από καρδιάς τον Γιάννο γι' αυτή την πάρα πολύ ωραία κουβέντα που είχαμε, και να τον ευχαριστήσουμε δημόσια για την πολύτιμη συμβουλή και το θάρρος που μας έδωσε. Άλλωστε θα είναι και ο πρώτος μας καλεσμένος στο νέο project της σελίδας μας. Μείνετε συντονισμένοι και καλή ανάγνωση!
1. Είδαμε ότι έχεις πολλές σπουδές και δίνεις έμφαση στη μόρφωση. Τι είναι για εσένα η μόρφωση και πόση αξία έχει για εσένα;
Τελειώνοντας το σχολείο, είχα πάρει μια υποτροφία για να πάω στην Ρωσία για σπουδές, δεν ήταν κάτι που ήθελα πάρα πολύ αλλά ήταν μια καλή οικονομική πρόταση για τον λόγο ότι η υποτροφία που κέρδισα σου πλήρωνε τα δίδακτρα, την διαμονή και το σύστημα ήταν τέτοιο που σου έδειναν και χρήματα με τον μήνα. Από πλευράς φοιτητικής ζωής δεν ήταν αυτό που ήθελα όμως πήγα. Ξεκίνησα με το σκεπτικό ότι θα γίνω γυμναστής και πάλι δεν ήξερα αν το θέλω όντως αλλά πήγα. Στον χρόνο επειδή τον πρώτο χρόνο μαθαίνεις την γλώσσα υποχρεωτικά δεν μου άρεσε αυτό και σκέφτηκα ότι έχω ακόμα 5 χρόνια μπροστά μου και θα το μετάνιωνα αν έμενα. Πήρα τον πατέρα μου τηλέφωνο και του είπα ότι δεν μου άρεσε και ήθελα να φύγω και θα ήθελα να πάω Αγγλία. Οι καιροί ήταν δύσκολοι και οι δουλειές του πατέρα μου δεν πήγαιναν καλά και έτσι αποφάσισα να επιστρέψω στην Κύπρο και να δουλέψω για ένα χρόνο για να πραγματοποιήσω τις σπουδές μου στην Αγγλία. Όντως έτσι έγινε, πήγα στην Αγγλία και σπούδασα Διοίκηση Αθλητισμού και παράλληλα έκανα κάποια μαθήματα που μου πρόσφερε το πανεπιστήμιο δωρεάν πάνω στο κομμάτι του Μάρκετινγκ. Την ίδια εποχή, μου παρείχε επίσης δωρεάν το πανεπιστήμιο πτυχίο Προπονητικής Ποδοσφαίρου για παιδάκια μέχρι 16 χρονών. Ολοκλήρωσα τις σπουδές μου και ήρθα πίσω στην Κύπρο και βρήκα αμέσως δουλειά ως γραφέας και τα απογεύματα έκανα προπόνηση σε μικρά παιδιά με πολύ καλό μισθό. Σε κάποια φάση προέκυψε μια θέση σε μια ομάδα, έκανα αίτηση, με προσέλαβαν και παραιτήθηκα από τις δουλειές μου. Όταν αποφάσισα να ξεκινήσω δεν μου απάντησαν ποτέ και έμεινα άνεργος. Μετά από αρκετές συνεντεύξεις αφού έμεινα 6 μήνες άνεργος, με δέχτηκαν στο συγκρότημα ‘’ΔΙΑΣ’’ για το κομμάτι του υπεύθυνου διαφημίσεων της εφημερίδας ‘’ΣΗΜΕΡΙΝΗ’’ και τα περιοδικά. Κάπου εκεί ξεκίνησε το ταξίδι μου στα media και περίπου 1,5 χρόνο μετά δέχτηκα μια πρόταση από μια εταιρία στο χώρο της διαφήμισης με καλύτερα λεφτά. Φτάνοντας στο 2017, ξεκίνησα με τον συνάδελφό μου τον Παναγιώτη πιλοτικά την εταιρία μας που πρόσφερε συμβουλευτικές μάρκετινγκ και μαζέψαμε κάποια λεφτά. Το 2018, παραιτήθηκα και ήρθα στην δουλειά που βρίσκομαι μέχρι σήμερα και πλέον είμαστε μια εταιρία που εργοδοτεί 12 άτομα και έχουμε ακόμα ένα συνέταιρο όπου ανέλαβε καθήκοντα γενικού διευθυντή και του δώσαμε ένα κομμάτι μετοχών βαδίζοντας προς το τέλος της δεκαετίας του 2020 με πάρα πολύ ψηλούς στόχους.
2. Πώς ήταν το μεταβατικό στάδιο από μια «σίγουρη δουλειά» στο να ξεκινήσεις κάτι δικό σου; Και τι σε έκανε να νιώσεις ότι αξίζει;
Ήταν πολύ δύσκολο γιατί τότε έπαιρνα αρκετά καλά λεφτά και έπρεπε να κάνω «θυσία» ύψους 50% σε οικονομικές απολαβές. Σκέψου ότι τότε είχα γυναίκα και δύο παιδιά. Έκανα τη στρατηγική μου και είπαμε πως θα ακολουθήσουμε το πλάνο και όλα θα πάνε καλά. Όσον αφορά πότε κατάλαβα πότε αξίζει, πιστεύω ότι τότε έφτασα το ταβάνι μου στο κομμάτι της εργδοδότησης μου σαν υπάλληλος, και σε λεφτά αλλά και σε γνώσεις. Δηλαδή ένιωθα πως δε μάθαινα κάτι καινούριο και ήθελα να δημιουργήσω κάτι δικό μου, έχοντας ο ίδιος τον έλεγχο και την ευελιξία της πορείας μου.
3. Τι σημαίναι για σένα το Μάρκετινγκ;
Για μένα υπάρχουν δύο ορισμοί του Μάρκετιγκ. Ο πρώτος που θεωρώ είναι ο ακαδημαϊκός/συγκαταβατικός είναι ότι είναι μια διεργασία επικοινωνίας υπηρεσιών και προϊόντων μιας εταιρίας ή ατόμω. Για μένα όμως το Μάρκετινγκ είναι μια κοινωνική επιστήμη που μελετά τις συμπεριφορές των ατόμων που καλύπτεις υπάρχουσες ανάγκες ή δημιουργείς πράγματα που οι ίδιοι δεν ξέρουν τι θέλουν. Συνεπώς θεωρώ, ότι το Μάρκετινγκ έχει ευθύνη προς την κοινωνία και επειδή έχεις να κάνεις με ανθρώπους, πρέπει να κάνεις τη ζωή των ανθρώπων καλύτερη, ό,τι και να σημαίνει αυτό για τον καθένα. Το Μάρκετινγκ μπορεί να αλλάξει σε μεγάλο βαθμό την κοινωνία αλλά και τον τρόπο ζωής μας.
4. Πώς αντιμετωπίζεις τους φοιτητές και πώς είναι το αίσθημα της διδασκαλίας;
Μου αρέσει γιατί ξέρω ότι ένα 5%-10% από αυτά που θα πεις θα αλλάξεις την ζωή κάποιου, ίσως να τον βοηθήσεις να μάθει κάποια πράγματα που δεν γνωρίζει και πιθανόν να αλλάξεις και την καριέρα του. Στο τέλος της ημέρας πρέπει να διοχετεύουμε την πληροφορία και να τη μεταφέρουμε από γενιά σε γενιά και όταν το κάνεις από κοντά με βιωματικές ασκήσεις και επεξηγήσεις είναι πολύ πιο ωραίο. Παράλληλα βοηθάς εσένα να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου κάποιες βασικές πληροφορίες και έτσι εξελίσσεσαι.
5. Πώς προέκυψε η ενασχόληση με τα podcasts;
Σαν μέρος της επικοινωνίας της εταιρίας μας, έπρεπε να διαφοροποιηθούμε λίγο από το τι έκαναν οι συνάδελφοι μας στην αγορά και παράλληλα να εκθέσουμε τον εαυτό μας στο να μας δει «η αγορά» και να μας κρίνει στο κατά πόσο είμαστε ικανοί σε αυτό που κάνουμε. Ένας τρόπος που μπορείς να το κάνεις αυτό, είναι η δημιουργία βίντεο και κατέβασμα του σε ηχητική ή σε μορφή βίντεο. Εκεί δεν μπορείς να ξεφύγεις και μπορεί ο άλλος να κρίνει κατά πόσο αυτά που λες ισχύουν. Για να κερδίσουμε την προσοχή του άλλου και να μας μάθει, σκεφτήκαμε να μην μιλήσουμε για μάρκετινγκ, ούτε για στρατηγικές αλλά ούτε κάτι συναφή με το αντικείμενο. Σκεφτήκαμε να μιλήσουμε για ποδόσφαιρο και όντως τα πρώτα επεισόδια ήταν ποδοσφαιρικά! Ο στόχος ήταν να μας γνωρίσουν εμάς, εμένα κυρίως και μέσα από εμένα να γνωρίσουν τι κάνω και τι κάνει η εταιρία μου, αυτή είναι η στρατηγική που πρέπει να ακολουθούν όσοι θέλουν να καταφέρουν κάτι. Ξεκινώντας το κανάλι αυτό, διαπιστώσαμε ότι ήμασταν όντως οι πρώτοι που το κάναμε αυτό ή τουλάχιστον για να μην αδικώ τον οποιοδήποτε έτσι πιστεύω. Δημιουργώντας τα πρώτα επεισόδια είδαμε ότι είχε ανταπόκριση όχι στα σημερινά νούμερα αλλά για εκείνο τον καιρό ήταν πολύ καλά. Το ένα έφερε το άλλο και σιγά- σιγά αρχίσαμε να δημιουργούμε σειρές και ντουέτα και είμαστε εδώ που είμαστε σήμερα. Αυτό που με χαροποιεί είναι ότι καταφέραμε και εντάξαμε και άλλα παιδιά κάτω από την ομπρέλα μας, που κάνουν και αυτοί κάτι με τον δικό τους σκοπό και βλέπωντας έτσι λίγο πιο μπροστά, είμαστε πάρα πολύ κοντά στην πρώτη φάση η οποία ήταν να δημιουργηθεί ένα κανάλι το οποίο να παρέχει περιεχόμενο. Σε πρώτη φάση είναι το podcast και σε δεύτερη φάση είναι κάτι άλλο που ποιός ξέρει που θα μας οδηγήσει.
6. Ποιος είναι ο αγαπημένος σου podcaster;
Ο Joe Rogan. Ο άνθρωπος είναι αλλού! Είναι φοβερός ο Joe Rogan και άνθρωπος με επιρροή. Απολαμβάνω το 60% των επεισοδίων του, ασχολείται με πράγματα, τα οποία ασχολούμαι κι εγώ όπως το ΜΜΑ και γενικά είναι ένα άτομο το οποίο ξέρει τι κάνει και δείχνει και ο ίδιος να ότι το απολαμβάνει. Ωστόσο, η δική μου επιρροή δεν ήρθε από τον Joe Rogan, αλλά από τον Gary Vaynerchuk. Στην απάντηση του γιατί κάποιοι podcasters προσπαθούν να μιμηθούν κάποιους άλλους είναι πάρα πολύ λογικό. Όλοι παίρνουμε έμπνευση από κάπου που κατά κάποιο τρόπο υπάρχει μια αντανάκλαση στο τι κάνουμε εμείς. Η μαγκιά όμως είναι να καταφέρεις να «μιμηθείς» τις πρακτικές τους και όχι το ποιοι είναι αυτοί.
7. Ποιό podcast που έκανες θα σου μείνει αξέχαστο μετά από τόσους καλεσμένους και για ποιό λόγο;
Ο Νίκος Πατίκκης γιατί διηγήθηκε μια ιστορία που δεν είπε ποτέ δημόσια και είναι παρόμοια με την ιστορία που μου είπε ο Τάκης Αντωνίου. Μιλάμε για ένα άνθρωπο που ήταν παλαίμαχος στην Ομόνοια και ήταν καλός αλλά την ημέρα που ήρθε, μίλησε για την εμπειρία του στον πόλεμο του 1974. Μου έμεινε αυτό γιατί πρώτον, το εκτίμησα γιατί ανοίχτηκε σε εμένα γιατί δεν γνωριζόμασταν και δεύτερον, μου είπε μια ιστορία που πραγματικά ήταν απίστευτη. Δηλαδή γίνεται πόλεμος και είσαι 17 χρονών, αναγκάζεσαι να σκοτώσεις άλλους ανθρώπους, βλέπεις τους φίλους σου να χάνονται, να σε πιάνουν αιχμάλωτο, να σε χτυπούν αλύπητα, και πολλά γεγονότα που σε στιγματίζουν για την υπόλοιπη ζωή σου. Το γεγονός ότι σχεδόν κανένας δε γνωρίζει αυτά τα γεγονότα, και ο κόσμος σε γνωρίζει μέσα από την προσφορά σου στο ποδόσφαιρο και τα γκολ που έβαλες το κάνει ακόμα πιο σημαντικό για μένα. Να σκεφτείς ότι το παρατσούκλι του Νίκου Πατίκκη ήταν ο «Αλύγιστος» και τελικά το παρατσούκλι αυτό δεν ήταν επειδή δε μπορούσες να τον προσπεράσεις, αλλά επειδή κατάφερε να επιβιώσει μετά από αυτά που πέρασε. Και ρωτώ τον εαυτό μου, ένα ποδοσφαιρικό ντέρμπι πώς να τον κάνει να φοβηθεί μετά από όλα αυτά.
8. Πώς αντιμετωπίζεις την αναγνωρισιμότητα και πώς σε αντιμετωπίζει ο κόσμος πλέον;
Κατ’αρχάς, δεν είμαι όμηρος ούτε των κομπλιμέντων, πόσο μάλλον να είμαι των κριτικών ή των οτιδήποτε. Είναι ωραίο να σου λέει κάποιος ότι παρακολουθεί τα βίντεο σου, του αρέσουν και του κρατάω συντροφιά αλλα προσπαθώ να μη με αγχώνει. Εγώ το κάνω για συγκεκριμένο σκοπό, πλέον το κάνουμε και για άλλους γιατί υπάρχουν και άλλα άτομα στο προσκήνιο και η προσοχή σπάζει. Η αναγνωρισιμότητα στην Κύπρο δε θεωρώ ότι υπάρχει γιατί είναι διαφορετικό να περπατάς στην Αμερική και να βλέπεις διάσημους και διαφορετικό να βλέπεις διάσημους στην Κύπρο. Στο τέλος της ημέρας όταν θα πέσουν τα φώτα, θα πάω στο σπίτι μου που έχω μια γυναίκα, πρέπει να μαγειρέψω, να φροντίσω τα παιδιά μου και μετά να πάω στην δουλειά μου.
9. Αν θα μπορούσες να φιλοξενήσεις έναν καλεσμένο σε podcast, απ’όλο τον κόσμο, ποιος ή ποια θα ήταν; Και αν σου δίνοταν η ευκαιρία να είσαι φιλοξενούμενος σε κάποιο podcast;
Θα ήθελα να φιλοξενήσω τον Gary Vaynerchuk και αυτό είναι πολύ εγωιστικό επειδή το κάνω για εμένα, γιατί δεν σκέφτομαι ότι θέλω να τον φιλοξενήσω για τον οποιοδήποτε αλλά προσωπικά για εμένα. Είναι το είδωλο μου γιατί είναι ο επιχειρηματίας που θαυμάζω. Για τον κόσμο που παρακολουθεί τα podcast, θα ήθελα να φιλοξενήσω τον Elon Musk. Αν μου δινόταν η ευκαιρία να πάω εγώ φιλοξενούμενος σε podcast, από θέμα εμπειρίας θα ήθελα να είμαι στο The Joe Rogan Experience το οποίο διαρκεί 4 ώρες.
10.Βλέπουμε ότι υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από τον κόσμο να ξεκινά εκπομπές podcast. Από που νομίζεις ότι οφείλεται και τι χρειάζεται για να έχει κάποιος για να θεωρείται καλός podcaster;
Το podcast είναι μια ορολογία γιατί στο τέλος της ημέρας πάλι είναι η δημιουργία ηχητικού περιεχομένου και βίντεο που μπαίνεις σε ένα πλαίσιο που λέγεται podcast απλά για να μπορούμε να το καθορίσουμε. Η ανάγκη έρχεται καθαρά από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και την ανάγκη για προβολή. Το θέμα είναι να ξέρεις ποιός είναι ο σκοπός σου. Αν ο σκοπός σου είναι να γίνεις γνωστός για παράδειγμα στην μουσική, στο gaming ή είσαι διατροφολόγος και θέλεις να σε μάθει η κοινότητα και να σε κάνουν γνωστό για το αντικείμενο που εκπροσωπείς, με αποτέλεσμα να σου αποφέρει κάτι πίσω είναι πολύ καλό και αυτό είναι η κινητήρια δύναμη που σε οδηγεί να κάνεις κάτι. Τώρα αν ο σκοπός σου είναι να αυτοπροβληθείς χωρίς κάποιο ιδιαίτερο στόχο απλά για να πάρεις την προσοχή και να νιώσεις σημαντικός κατά κάποιο τρόπο, νομίζω ότι είναι σίγουρη συνταγή προς την αποτυχία και θα φανεί αυτό. Όταν γίνεις podcaster, βελτιώνεις κάποιες δεξιότητες όπως την ικανότητα σου να ακούεις τον άλλο και την ικανότητα της ευφράδειας του λόγου και υπάρχουν πολλές τεχνικές τις οποίες προσωπικά μελέτησα.
11.Σε κάποιο podcast είπες πως γνώρισες καλά τη μητέρα σου σε ηλικία 5 ετών. Πώς επηρέασε αυτό την ζωή σου;
Η μητέρα μου γνώρισε τον πατέρα μου στη Σοβιετική Ένωση όπου σπουδάζαν και έπειτα με γέννησε στον πρώτο χρόνο των σπουδών της όταν ο πατέρας μου ήταν τελειόφητος. Η μητέρα μου είναι Κύπρια και ο πατέρας μου Βιετναμέζος. Όταν τελείωσε τις σπουδές του ο πατέρας μου έπρεπε να αποφασίσει τι θα κάνει ή θα πήγαινε πίσω στην χώρα του ή θα πήγαινε στην χώρα της γυναίκας του. Η απόφαση ήταν να έρθει πίσω στην Κύπρο και η μητέρα μου είχε ακόμα 4 χρόνια σπουδές. Ο πατέρας μου ήρθε στην Κύπρο όταν ήμουν 2 χρονών. Τις καθημερινές ήμουν σε οικοτροφείο και τα Σαββατοκυρίακα ήμουν με τον παππού και την γιαγιά. Ουσιαστικά τη μητέρα μου την γνώρισα όταν ήμουν Προδημοτική και λίγο πριν φοιτήσω στο Δημοτικό Σχολείο. Γι’αυτό οι πρώτες μου αναμνήσεις με τη μητέρα μου ήταν όταν πήγαινα στο δημοτικό αλλά η μνήμη μου δεν θυμάται και πολλά σε μικρότερη από την ηλικία των 5.
12. Τι πιστεύεις για το γεγονός ότι η οικογένεια σου αντιμετώπισαν αυτή την κατάσταση, σε μια εποχή που στην Κύπρο δεν υπήρχαν τόσο ανοιχτόμυαλες απόψεις;
Ο πατέρας μου πάντα το λέει αυτό για τους γονείς της μητέρας μου. Μια κοπέλα που στις αρχές της δεκαετίας του ’80 έφυγε για σπουδές και αντί να έρθει πίσω, έστειλε ένα Βιετναμέζο με ένα μωρό που δεν ήξερε καν Ελληνικά. Οι γονείς της μητέρας μου υποδεχτήκαν τον πατέρα μου σαν παιδί τους και ουδέποτε του συμπεριφερτήκαν με τρόπο να του δείξουν πως είναι υποδεέστερος ή ότι δεν ανήκει εδώ. Είμαι που περήφανος για την οικογένεια μου γιατί σε δύσκολες εποχές, έδειξαν ότι ο ρατσισμός ή η φυλετική διάκριση δεν αρμόζει και δε χωρεί στο σπίτι τους. Άτομα σαν τον πατέρα μου και πολλοί άλλοι που βίωσαν παρόμοιες καταστάσεις, ήρθαν με μια βαλίτσα στο χέρι, χωρίς να ξέρει ούτε Ελληνικά, ούτε αγγλικά. Ένας Βιετναμέζος, σπουδασμένος μεν, αλλά για τους Κύπριους ήταν ένας ξένος. Το τι κατάφερε ο πατέρας μου, είμαι πάρα πολύ περήφανος γι’ αυτόν.
13.Τι επιφυλάσσει το μέλλον για τον Γιάννο Τραν;
Επιχειρηματικά η εταιρία μεγαλώνει γιατί σε έκταση επεκτείνουμε τους χώρους μας, θέλουμε να κάνουμε ενδιαφέροντα project, να μεγαλώσουμε το κανάλι. Οι βλέψεις μου προσωπικά στο οικογενειακό κομμάτι λίγο πολύ ολοκληρώθηκαν γιατί έχω το σπίτι μου, την οικογένεια μου, είμαστε καλά και δεν θέλω κάτι παραπάνω ούτε μεγαλεία, ούτε αγαθά. Θα ήθελα να μεγαλώσω κυρίως στο κομμάτι της καριέρας γιατί οικογενειακά είμαι πλήρης. Θέλω να διασφαλίσω πλήρη οικονομική άνεση στους συναδέλφους μου για να νιώθουν καλά και να είναι περήφανοι και ότι εργάζονται σε ένα εργασιακό περιβάλλον και είναι ικανοποιημένοι.
Συνέντευξη απο τους:
Ανδρέας Κουτσόλουκας
Συντονισμός/Επιμέλεια:
Μαργαρίτα Αγαπίου
Αιμίλιος Χατζηλιασή
Αρτέμιος Ψύλλος