Ο σημερινός μας καλεσμένος είναι ο Ηλίας Ηλία Χατζημιχαήλ. Οι περισσότεροι γνωρίζουν τον Ηλία ως ένα εξαιρετικό λαϊκό ποιητή της Κυπριακής ποίησης και Παράδοσης. Σήμερα μας μιλά για το επάγγελμα του Νοσηλευτή στα Ασθενοφόρα. Πόση δύναμη χρειάζεται να ασκείς αυτο το επάγγελμα πώς το διαχειρίζεται, και τι σημαίνει για εκείνον η Παράδοση στη συνέντευξη που ακολουθεί. Καλή ανάγνωση.
Γιατί επέλεξες αυτό το λειτούργημα σαν επάγγελμα;
Η Νοσηλευτική όντως αποτελεί λειτούργημα και ο κύριος λόγος που επέλεξα να συμπορευθώ μαζί της είναι η ανιδιοτελής προσφορά προς το συνάνθρωπο που είναι και το βασικό χαρακτηριστικό που την διακατέχει ως λειτούργημα.
Πόσο κινδυνεύει η υγεία του στη δουλειά του;
Σιγουρά στον επαγγελματικό μου χώρο ιδιαίτερα στην προ νοσοκομειακή Νοσηλευτική (Ασθενοφόρα) υπάρχει σχετικά υψηλό επίπεδο επικινδυνότητας για την υγεία.
Λόγω του ότι αρκετές φορές καλούμαστε να ανταποκριθούμε σε εξωνοσοκομιακά άγνωστα αλλά και επικίνδυνα περιβάλλοντα για την σωματική υγεία αλλά και τη ψυχική.
Μέσο όμως της εκπαίδευσης και του επαγγελματισμού περιορίζουμε τους κινδύνους αυτούς, με πρωταρχικό στόχο πάντα της ασφάλεια του πληρώματος.
Ποιο ήταν το πιο δύσκολο περιστατικό που αντιμετώπισες στην καριέρα σου;
Αντιμετώπισα αρκετά δύσκολα περιστατικά το κάθε ένα με την ιδιαιτερότητα του.
Το ζήτημα για εμένα είναι το δύσκολο να γίνει εύκολο μέσο της απόκτησης γνώσεων από συνέχεις εκπαίδευσης και διάβασμα.
Ώστε μέσο των γνώσεων να διακατέχεις την ψυχραιμίας για να εφαρμόσεις τις πρακτικές αυτές σε επείγουσες καταστάσεις για να σωθεί με το θέλημα του Θεού συνάνθρωποι μας.
Τι σε πληγώνει στη δουλειά σου και τι σου προκαλεί χαρά;
Στην επείγουσα προ νοσοκομειακή Νοσηλευτική η ζωή ακροβατεί σε μια λεπτή κλωστή.
Με λείπει κυρίως όταν χάνετε ένας συνάνθρωπος, αλλά κάποια πράγματα όσο και να προσπαθήσουμε δεν είναι στο χέρι μας. Δυστυχώς ή ευτυχώς έτσι έχει ο κύκλος της ζωής και το συνειδητοποίησα και πορεύομαι μαζί του.
Αυτό που με χαροποιεί ιδιαίτερα είναι όταν ένα περιστατικό έχει καλή έκβαση, αλλά κυρίως όταν με δουν κάπου με έρχονται να με χαιρετήσουν.
Η σαϊτιση (εκτίμηση) του κόσμου είναι ένα από τα δώρα που μας προσφέρει η Νοσηλευτική.
Πώς αντιμετωπίζουν οι δικοί σου άνθρωποι τη δουλειά σου;
Οι δικοί μου γνωρίζου την συνέπεια μου προς την δουλειά μου.
Ποτέ δεν κουβαλώ κάτι από την δουλειά στο σπίτι και από το σπίτι στην δουλειά. Πάνω από όλα είναι η οικογένεια.
Πώς μπορείς να ξεχωρίσεις όλα αυτά που ζεις στη δουλειά με το σπίτι;
Όπως προανάφερα η οικογένεια είναι πάνω από όλα και τίποτα δεν πρέπει να επηρεάζει τον δεσμό αυτό.
Στη δουλειά ότι έγινε έγινε, ξέρω ότι προσπάθησα να κάνω συνειδήτα το καλύτερο δυνατόν για τον συνάνθρωπο μου σαν επαγγελματίας υγείας από εκεί και πέρα έχει Ο Θεός.
Τι είναι το πιο βασικό που χρειάζεται για να κάνεις αυτό το επάγγελμα;
Κατά την ταπεινή μου άποψη κυρίως χρειάζεται αγάπη για αυτό που κάνεις. Να αγαπάς να προσφέρεις, να είσαι συνειδήτος ως προς τις πράξεις σου.
Κάθε ασθενής είναι μια ξεχωριστή οντότητα, αυτό που χρειάζονται οι ασθενείς είναι να είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Πιστεύεις ότι μέσα από τη δουλειά σου και όλα αυτά που είδες και βλέπεις καθημερινά σε έκανε πιο δυνατό σαν άνθρωπο;
Ναι σίγουρα, προσωπικά το λειτούργημα μου με βοήθησε να αντιληφθώ καλύτερα καίρια ζητήματα όσο αφορά την αντίληψη μου για τη ζωή.
Η ενδυνάμωση του χαρακτήρα επέρχεται από τις καταστάσεις που βιώνουμε αλλά και από τις επιλογές μας πως θα τις αντιμετωπίσουμε.
Αυτό που κέρδισα από την δουλειά μου δεν είναι το πόσο δυνατό με έκανε σαν άνθρωπο αλλά κυρίως η καθημερινή υπενθύμιση να γίνομαι καλύτερος σαν άνθρωπος.
Αν μπορούσες να πάρεις το χρόνο πίσω, θα ξανά ασχολήσου με τη νοσηλευτική;
Αδιαμφισβήτητά….!!
Πώς προέκυψε η ενασχόληση σου με την Κυπριακή ποίηση; Νιώθεις αμηχανία όταν "τσιαττίζεις" μπροστά σε κόσμο; Από πού πηγάζει η έμπνευση;
Το μεράκι μου πάντα με ωθούσε να ασχοληθώ με την Κυπριακή Λαϊκή Ποίηση. Η έναρξη της ενασχόλησης μου ήταν στην έκτη δημοτικού.
Δόξα Τω Θεώ είχα την ευλογιά να με γαλουχήσει στα μυστικά της τέχνης αυτής, η αείμνηστη Δέσποινά Θεοδούλου Ξυδιά.
Αμηχανία δεν νιώθω όταν τσατίζω μπροστά στο κοινό, αυτό που νιώθω είναι σεβασμός προς το ακροατήριο. Έτσι πάντα είμαι προσεκτικός στο τι θα πω, ώστε να είναι ευάρεστα και ψυχωφελή στο κοινό.
Η έμπνευση πηγάζει κυρίως από τη φύση και διάφορα γεγονότα, προβληματισμούς και απόψεις για διαφορά ζητήματα της εποχής μας.
Πώς πήρες την απόφαση να γράψεις βιβλίο. Τι σε επηρέασε και τι σημαίνει για σένα η Κυπριακή Ποίηση και Παράδοση; Πες μας λίγα λόγια γι' αυτό.
Το να γράψεις ένα βιβλίο πρέπει να είσαι συνετός προς τον αναγνώστη του, αλλά και ότι αυτά που γράφεις θα διαβάζονται σε βάθος χρόνου. Κυρίως όμως να έχουν κάτι να προσφέρουν για το κοινό καλό.
Η Κυπριακή Λαϊκή Ποίηση είναι τρόπος έκφρασης για εμένα και ένας ανόθευτος θησαυρός του Τόπου μας που διαφυλάσσει τις Θερμοπύλες της Παράδοσης του μαρτυρικού μας νησιού.
Το βιβλίο μου «Κκεβλίτικη μου Τραουθκιά» είναι μια δουλειά των τελευταίων δέκα ετών και αποτελείται από πέντε θεματικές ενότητες τα ποιήματα, ερωτικά τραουθκια, ευκαιριακά, γνωμικά τζαμί το τσάτισμα.
Είναι ένα βιβλίο που μέσω από τα ποιήματα του κυρίως προσφέρει προβληματισμούς, ιδέες και ενθάρρυνση για ένα καλύτερο αύριο.
Όσοι επιθυμούν να το προμηθευτούν μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μου.
Οι νοσηλευόμενοι σου ζητούν να τους πεις τσατιστό; Και ποιοι οι στόχοι του Ηλία Χατζημιχαήλ για το μέλλον;
Ναι αρκετές φορές, σε μια περίπτωση, μια γιαγιά της είπα καθοδόν προς το ΤΑΕΠ κάποια τσιαττιστά και με το μπήκε μέσα στο νοσοκομείο φωνάζοντας ¨Εν θέλω γιατρό έγιανεμε ο Ηλίας¨.
Στόχος μου πρώτα Ο Θεός είναι να προσφέρω αδιάλειπτα στους συνανθρώπους μου, στον τόπο μας. Επίσης να ασχολούνται με την Παράδοση περισσότεροι νέοι, αλλά το πιο κύριο να γίνομαι κατά δύναμη καλύτερος άνθρωπος.
Σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δώσατε εύχομαι καλό στάδιο των αρετών σε όλους μας. Καλή Ανάσταση.