top of page
  • Writer's pictureBusiness Status Blog

Συνέντευξη με τη Χριστιάνα Ξενοφώντος

Η σημερινή συνέντευξη αφορά τη Χριστιάνα Ξενοφώντος. Μια νέα γυναίκα δυναμική, σοβαρή, πολυάσχολη που σε κερδίζει με τη συμπεριφορά της και πάνω απ' όλα με το χαμόγελό της. Ένας άνθρωπος γεμάτος ζωντάνια που προσπαθεί διαρκώς. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που γνωρίσαμε τη Χριστιάνα και μάθαμε τόσα πολλά γι' αυτή. Όσοι διαβάσετε τη συνέντευξη θα μάθετε ότι ακόμα και όταν ο κλοιός μπορεί να στενεύει, με πείσμα και σκληρή δουλειά όλα είναι εφικτά. Καλή ανάγνωση.





1) Πώς αποφάσισες να σπουδάσεις Πολιτικές Επιστήμες;

Νομίζω με επέλεξε η Πολιτική Επιστήμη, γιατί εγώ στην αρχή επέλεξα κάτι διαφορετικό. Θα πήγαινα στο Leicester να σπουδάσω Νομική. Ήμουν καλή μαθήτρια αλλά και ταυτόχρονα αθλήτρια και παιδί με εθελοντική δράση. Ασχολούμουν ενεργά με το στίβο, αρθρογραφούσα στην εφημερίδα του σχολείου και παράλληλα συμμετείχα στις διαλογικές συζητήσεις και διαγωνισμούς.. Στην τρίτη λυκείου, λοιπόν, λόγω του ότι δεν ήθελα να μπω στην ψυχοφθόρα διαδικασία αν περάσω αν δεν περάσω, είχα ήδη εξασφαλισμένη θέση για το Leicester. Τελικά στις Παγκύπριες εξετάσεις τα πήγα πάρα πολύ καλά και πέρασα στο τμήμα Κοινωνικών-Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κύπρου, στη κατεύθυνση Πολιτική Επιστήμη! Δεν ήξερα ακριβώς τι ήταν αυτό που θα σπούδαζα (!) αλλά ξεκινώντας τις σπουδές μου στάθηκα τυχερή και ευλογημένη γιατί είχα καθηγητές που με ενέπνευσαν και εν τέλει αυτοί με «κρατήσαν» εκεί. Παρόλα αυτά και με το πέρας των 4 ετών στις σπουδές μου δεν ήξερα τι θα έκανα εργασιακά στο μέλλον.


2) Ποια η σχέση σου με την Πολιτική και τι σημαίνει για σένα Πολιτική;

Καταρχάς, θα ξεκινήσω με το κλισέ ότι οφείλουμε να διαχωρίζουμε την Πολιτική από τα Κόμματα. Και αυτό γιατί είναι σημαντικό να αντιλαμβανόμαστε όλοι πως αν ασχολείται κάποιος με την Πολιτική δε σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να είναι κομματικοποιημένος, αλλά και να είναι κομματικοποιημένος δεν είναι κακό. Η σχέση μου με την Πολιτική είναι περίπλοκη, γιατί αντιλαμβάνεστε ότι όταν έχεις και ένα πτυχίο Πολιτικής Επιστήμης σε βαραίνει και το γνωστικό υπόβαθρο. Εμένα με ενδιέφερε ακαδημαϊκά αυτό το κομμάτι, λόγω του μεγάλου ερευνητικού πεδίου που υπάρχει. Από εκεί και πέρα η πολιτική είναι κάτι που αγαπώ, κάτι που με κρατά σε εγρήγορση, κάτι που είναι πολυδιάστατο και όχι μονόπλευρο και έχω την ευλογία να εργάζομαι τα τελευταία 2,5 χρόνια και για πολιτικό πρόσωπο, που μου δίνει καθημερινά τα εφόδια για να διευρύνεται η αντίληψή μου γύρω από αυτήν. Επίσης, η πολιτική δεν είναι μόνο οι εκλεγμένοι, Πολιτική μπορεί να είναι τα πάντα. Ίσως φανεί αστείο αυτό που θα πω, αλλά Πολιτική πράξη μπορεί να είναι και το γεγονός ότι το πρωί αντί να πιείς καφέ σου, μπορείς να επιλέξεις να πιείς τσάι ή και τίποτα. Είναι μια πολιτική πράξη και μια επιλογή. Σε γενικές γραμμές είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου σε καθοριστικό βαθμό και κυρίως σε ό,τι αφορά το κομμάτι της Νεολαίας το οποίο και υπηρετώ.


3) Τι αποκόμισες μετά από την τόση σου συνεισφορά με τους Νέους;

Πέραν του ότι επενδύεις αρκετό χρόνο για συναντήσεις, διάβασμα, ενημέρωση, κάτι που ο περισσότερος κόσμος δεν μπορεί να ξέρει διότι συνήθως βλέπει το τελικό αποτέλεσμα της προβολής, οφείλεις να κάνεις και πάρα πολλές θυσίες από τον προσωπικό σου χρόνο και βεβαίως είναι κάτι που απαιτεί και τεράστια αποθέματα θέλησης και πείσματος! Τα τελευταία, περίπου δέκα, χρόνια μέσω της ενασχόλησής μου με τους νέους αποκομίζω μόνο θετικά. Το πιο σημαντικό για μένα είναι ότι γεμίζω τις μπαταρίες μου! Μαθαίνεις, επίσης και πολλά πράγματα, όπως να πολεμάς για άτομα που δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με εσένα. Εξελίσσεσαι σαν άνθρωπος και απεγκλωβίζεσαι από τη δική σου πραγματικότητα. Και καθημερινά αντιλαμβάνομαι πως όταν θέλεις πραγματικά να προσφέρεις πρέπει να βγεις έξω, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Έξω από κλειστές πόρτες και έξω από τα συνηθισμένα για να πας εσύ ο ίδιος να βρεις τους νέους ή έστω να συναντηθείτε στα μισά.


4) Γιατί υπερασπίστηκες ακράδαντα στη συγγραφή, εκπροσώπηση και υπεράσπιση της υποψηφιότητας της Λευκωσίας με τίτλο Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας;

Ο Ευρωπαϊκός Τίτλος Νεολαίας (European Youth Capital), ξεκίνησε το 2009 με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Forum Νεολαίας. Η επίσημη υποβολή της αίτησης για να είναι έγκυρη γίνεται από το Εθνικό Συμβούλιο Νεολαίας της εκάστοτε χώρας. Για τη Λευκωσία μας, που έτρεξε με το GreaterNicosia 2021, ήταν ένας τίτλος που στόχο είχε να προσφέρει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση της πόλης μας την ευκαιρία να έρθει κοντά με τους νέους και να συνδιαμορφώσουν ένα project που να αφορά τον τίτλο και που θα μπορούσαν να τον αξιοποιήσουν για ένα ολόκληρο χρόνο, τόσο προς την ενίσχυση της συμμετοχής των νέων, όσο και προς την ενίσχυση της πόλης για να καταστεί πιο φιλική προς τη νεολαία. Έτσι, το 2018 πήραμε την απόφαση ως Λευκωσία, μετά από πολλές διαδικασίες, μαζί με το Συμβούλιο Νεολαίας Κύπρου, τρεις δήμους της Λευκωσίας (Λευκωσία, Αγλαντζιά, Στρόβολος) και μια ομάδα ανθρώπων που έτρεχε το πρόγραμμα να υποβάλουμε την αίτησή μας, όπου και καταφέραμε να μπούμε στους 5 φιναλίστ. Με τον τότε Δήμαρχο της Αγλαντζιάς Χαράλαμπο Πετρίδη καλεστήκαμε στης Βρυξέλλες για να παρουσιάσουμε το έργο μας. Μου έκανε εντύπωση τότε στον Χαράλαμπο η αφοσίωσή του στη διεκδίκηση του τίτλου, διότι για διάστημα περίπου 2 μηνών κάναμε καθημερινά πρόβες δύο και τρεις ώρες για να προετοιμαστούμε για την παρουσίαση/συνέντευξη. Στην παρουσίαση να σημειώσουμε πως είχαμε 15 οργανισμούς που συμμετέχουν ή στηρίζουν τον τίτλο διαχρονικά και από τους οποίους δεχθήκαμε 15 διαφορετικές ερωτήσεις. Ήταν μια από τις πιο αγχωτικές εμπειρίες της ζωής μου αλλά δεν το μετανιώνω καθόλου. Είναι κάτι που θα μου μείνει αξέχαστο και κάτι που πραγματικά πιστεύω πως αν διεκδικήσουμε ξανά με την ίδια αγάπη και αφοσίωση έχουμε πολλές πιθανότητες πάρουμε τον τίτλο.


5) Πώς βλέπεις τους νέους να αντιμετωπίζουν το μέλλον;

Πιστεύω ότι δυσκολεύονται να κάνουν μακροπρόθεσμα σχέδια, και δικαιολογημένα. Ζουν πολύ έντονα το παρόν, που έχει κι αυτό τη χάρη του, αλλά είναι μια ανεπάρκεια της εποχής μας το ότι δεν επενδύουμε μακροπρόθεσμα στα όνειρά μας, στις ιδέες μας ή ακόμη και σε εμάς. Κάποτε στο Συμβούλιο Νεολαίας Κύπρου, βρέθηκα παρούσα σε μια συνέντευξη και μια από τις ερωτήσεις ήταν αν οι συνεντευξιαζόμενοι κάνουν όνειρα για το μέλλον. Δε θα το ξεχάσω ποτέ πως ένα παιδί μας απάντησε πως δεν έχει όνειρα. Θεωρώ ότι είναι το πιο σοκαριστικό πράγμα που άκουσα ποτέ. Φυσικά δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις, ακούω καθημερινά πολλούς νέους να έχουν όνειρα και φιλοδοξίες για το μέλλον και να δουλεύουν σκληρά για τους στόχους τους. Αλλά αυτήν την απάντηση θα την κουβαλώ πάντα μαζί μου ως υπενθύμιση στο ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι νέοι επηρεάζονται από τις συνθήκες γύρω τους. Ζούμε σε δύσκολες εποχές Και το χρωστάμε στους εαυτούς μας να συνεχίσουμε να είμαστε αισιόδοξοι και να αγωνιζόμαστε για τα όνειρά μας.



6) Όταν στο μέλλον δεις πίσω και βλέπεις άλλους νέους να αναλαμβάνουν τις θέσεις που εσύ ανέλαβες, τι θα τους παρότρυνες και τι θα τους συμβούλευες;

Δε θα τους συμβούλευα κάτι. Απλώς θα ήθελα μεγαλώνοντας να γυρνώ πίσω και να βλέπω τη Νεολαία να είναι σε καλύτερα επίπεδα απ’ ότι βρίσκεται τώρα. Για παράδειγμα, οι νέοι να απορροφούνται γρήγορα και αποτελεσματικά στην αγορά εργασίας. Να μπορούν να πληρώνονται κατά τη διάρκεια της πρακτικής τους άσκησης, χωρίς να χρειαστεί να το ζητήσουν ή να θεωρείται κάτι παράλογο. Επίσης, θα ήθελα να δω την πολιτεία να τους βοηθήσει ώστε να είναι πιο ενεργοί πολίτες, ακόμα και σε ό,τι αφορά την άσκηση των εκλογικών τους καθηκόντων Θα ήθελα να γυρνώ πίσω και να βλέπω πως τα βασικά και κύρια προβλήματα λυθήκαν και η ζωή των νέων μας είναι πιο «εύκολη», χωρίς να εννοώ πως θα σταματήσουν ποτέ να υπάρχουν εμπόδια, αλλά να μπορούν όντως να θέσουν τη συμμετοχή τους στα κοινά ως προτεραιότητα επειδή λύθηκαν όλα τα άλλα ζητήματα εκπαίδευσης, εργοδότησης, κτλ. Θεωρώ ότι όσο η ζωή μας ως νέοι και νέες είναι δύσκολη στα μικρά πρακτικά θέματα, τότε δεν θα έχουμεως προτεραιότητα είτε το να ψηφίσουμε είτε το να ενημερωνόμαστε για το τι γίνεται στην Κύπρο και στον κόσμο.


7) Πιστεύεις ότι άφησες το στίγμα σου σε όλα αυτά που κάνεις και συνέβαλες με τη προσπάθειά σου σε μια πορεία αλλαγής;

Είμαι κομμάτι πολλών προσπαθειών και πολλών ομάδων ανθρώπων, αλλά δεν έχω τη ψευδαίσθηση πως είμαι το ένα πράγμα που από μόνο του θα φέρει την αλλαγή. Είμαι μια ψηφίδα μέσα στις πολλές και υπάρχει λόγος που είμαι εκεί. Νιώθω καλά με τον εαυτό μου, θέλω και κάνω ό,τι κάνω και θέλω να το κάνω με αφοσίωση και αγάπη στη νεολαία. Δεν κάνω κάτι για να έρθει κάποιος μια μέρα και να μου πει μπράβο που συνέβαλα στην αλλαγή. Εξάλλου είμαστε όλοι υπεύθυνοι για την αλλαγή που περιμένουμε να ‘ρθει! Από την άλλη όσο πιο πολύ εμπλέκεσαι στα κοινά, όσο πιο ψηλά φτάνεις, έχεις και περισσότερη ευθύνη, την οποία ποτέ δεν φοβήθηκα αντιθέτως η ευθύνη με κρατά και σε εγρήγορση. Με τη πάροδο του χρόνου, φαίνεται επίσης και η σημαντικότητα των μεταβατικών περιόδων και η αξία που έχουν. Αυτές οι περίοδοι υπάρχουν κατά την άποψή μου ούτως ώστε αυτοί που έχουν την περισσότερη γνώση ή αν θέλεις την εμπειρία να μπορέσουν να τη μεταδώσουν στους υπόλοιπους. Στην Κύπρο έχουμε πρόβλημα μεταδοτικότητας, κρατάμε τη γνώση ή την εμπειρία λες και είναι κτήμα μας, ενώ είναι κάτι που πρέπει να βρούμε τον τρόπο να το δώσουμε στις μεταγενέστερες γενιές. Έτσι κι αλλιώς είναι ανούσιο να χτίσεις κάτι αν δεν θέλεις να το μοιραστείς και να το δώσεις και σε άλλα χέρια για να το εξελίξουν.


8) Πώς βλέπεις τους νέους των άλλων χωρών να και ποια η διαφορά με τη νεολαία της Κύπρου;

Τον τελευταίο ενάμισι χρόνο που είμαι και στο Ευρωπαϊκό Φόρουμ Νεολαίας αντιλαμβάνομαι ότι δε διαφέρουμε και πολύ από τους νέους άλλων χωρών. Ίσως οι νέοι της Κύπρου να είμαστε πιο εσωστρεφείς, δεν εξωτερικεύουμε τόσο πολύ τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας. Βέβαια τώρα ακόμη και αυτόλόγω και της πανδημίας είναι φαινόμενο παντού, οι νέοι σε όλη την Ευρώπη έγιναν πιο εσωστρεφείς. Και τώρα είναι ακόμη πιο δύσκολο να φτάσεις κοντά τους και να τους πείσεις πως αν εκφράσουν πρόβλημα που έχουν, τότε μπορεί να βρεθεί και λύση σε αυτό. Γενικά, όμως, είμαστε όλοι αλληλένδετοι και παρόμοια χαρακτηριστικά, και η πανδημία μας το υπενθύμισε.


9) Πώς είναι η συνύπαρξη με νέους άλλων χωρών και αν υπολογίζουν την Κύπρο;

Πολλοί νέοι δεν ξέρουν πού βρίσκεται η Κύπρος! Σε μια πρόσφατη συζήτηση που είχα με νέους από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες κατάλαβα ότι είναι και δικό μας πρόβλημα που προβάλλουμε λάθος κάποιες φορές την Κύπρο στο εξωτερικό. Δηλαδή, πολλοί ξένοι γνωρίζουν δύο ή τρεις πόλεις της χώρας αλλά ως εκεί. όμως, προς έκπληξη μου τα τελευταία χρόνια σε Ευρωπαϊκό επίπεδο μπορώ να πω πως πάμε Καλύτερα, ειδικά στις Βρυξέλλες πολλαπλασιάστηκε και ο κόσμος που ζει και εργάζεται εκεί στους διάφορους ευρωπαϊκούς και όχι μόνο θεσμούς. Και το σημαντικό νομίζω είναι να μην περιμένεις από τον οποιοδήποτε να μάθει τη χώρα μας ή να γνωρίζει για αυτήν, αλλά πλέον είναι πολύ σημαντικό να τη μάθουν μέσω εμάς. Ένα άλλο ζήτημα είναι πως οι νέοι στις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες μας θεωρούν ίσους. Για παράδειγμα στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Forum Νεολαίας που είναι 116 οργανώσεις μέλη, τρέχαμε 8 άτομα, κι εγώ με το Εθνικό Συμβούλιο Νεολαίας Κύπρου. Απέναντι μας είχαμε τους Ισπανούς, τους Γερμανούς και πολλούς άλλους και τελικά εκλεχθήκαμε. Δεν είναι θέμα το μέγεθος μας ως χώρα, αλλά να ξέρεις να μετράς τις δυνάμεις σου και να έχεις τον κατάλληλο κόσμο την κατάλληλη στιγμή. Και αντιθέτως, πολλές φορές θεωρώ πως ακριβώς λόγω και του μεγέθους της Κύπρου, έχουμε το προβάδισμα σε κάποια πράγματα που θεωρούμε πως είναι το μέγεθος μας λειτουργεί εναντίον μας. Για παράδειγμα η εφαρμογή νομοθεσιών είναι κάτι που πρέπει να αξιοποιήσουμε το μικρό μας μέγεθος προς όφελος της άμεσης, γρήγορης και σωστής υλοποίησής τους.


10) "Η συνειδητή αμνησία είναι υπόθεση επιβίωσης και αντοχής". Τι σημαίνει για σένα αυτή η φράση;

Για μένα αυτό είναι ένα μότο ζωής. Δεν είναι όλες οι περίοδοι φωτεινές και καλές και δεν είναι όλες μας οι στιγμές χαρούμενες. Είμαι σίγουρη πως όλοι οι άνθρωποι πέρασαν, περνούν ή και θα περάσουν κάποιες δύσκολες στιγμές. Αυτές οι στιγμές δεν πρέπει να σταθούν εμπόδιο για να σταματήσουμε να μαχόμαστε. Είναι εντάξει και να «πέσουμε», είναι εντάξει και να κάνουμε μια μικρή «παύση», σημασία έχει μετά να σταθούμε στα πόδια μας ξανά πιο δυνατοί και συνειδητά να διαγράψουμε καθετί κακό με σκοπό να επιβιώσουμε και να συνεχίσουμε.


11) Ασχολείσαι και με την ποίηση, πες μας λίγα λόγια γι’ αυτή σου την ενασχόληση.

Γράφω ποίηση σε ελεύθερο στίχο τα τελευταία δέκα χρόνια. Άρχισα να γράφω γενικά μετά το θάνατο του παππού μου, με τον οποίο ήμουν πολύ συνδεδεμένη και τότε συνειδητοποίησα πως μπορούσα να εκφραστώ καλύτερα στο χαρτί και με τις λέξεις. . Η ποίηση ήρθε στη ζωή μου γύρω στα 19 μου όταν ξεκίνησα να διαβάζω και να ασχολούμαι με την ποίηση, γιατί διαχρονικά την είχα στο μυαλό μου ως κάτι πολύ δύσκολο και δυσνόητο αλλά όταν ξεκίνησα να διαβάζω κατάλαβα ότι δεν είναι κάτι δύσκολο Και αντιθέτως κρύβει μέσα της την αλήθεια. Επίσης, μετά από 4 χρόνια αναβλητικότητας με χαρά και άγχος (!) ανακοινώνω ότι σύντομα το πρώτο μου βιβλίο ποίησης θα εκδοθεί και θα μπορείτε και να με διαβάσετε!. Στην ποίηση ή μέσω της οποιασδήποτε τέχνης «τσαλακώνεσαι» και δίνεις την ευκαιρία στον κόσμο που δε σε ξέρει και μπορεί να μη σε γνωρίσει και ποτέ, να κρατήσει ένα κομμάτι σου. Είναι πολύ δύσκολο ως απόφαση, λόγω και των πολλών νοημάτων που κρύβουν οι λέξεις, αλλά ο καθένας μπορεί να ερμηνεύσει την ποίηση όπως επιλέξει ή όπως αισθάνεται.


12) Ποια είναι η πιο σημαντική επίτευξη σου σε όλα όσα έκανες μέχρι σήμερα και ποιος ο στόχος που θα ήθελες να δεις να γίνεται πραγματικότητα;

Είμαι περήφανη που για πρώτη φορά έχουμε εκλεγεί στο Ευρωπαϊκό Φόρουμ Νεολαίας και έχουμε Κύπρια εκπρόσωπο μέσω του Εθνικού μας Συμβουλίου Νεολαίας. Καταφέραμε και σπάσαμε το στερεότυπο σχετικά με όσα είπα και πριν, σε ότι αφορά τους Κύπριους νέους που τις πλείστες φορές είναι επιφυλακτικοί στο να διεκδικήσουν θέσεις. Οπότε γι’ αυτό νιώθω πολύ χαρούμενη και περήφανη γιατί δεν ήταν μόνο μια προσωπική επίτευξη, αλλά συνέβαλε σε αυτό μια ομάδα που πίστεψε στην προσπάθεια συλλογικά. Είναι και η απόδειξη πως αφοσιωθήκαμε στο στόχο μας, αλλά και προσωπικά ήταν η έμμεση αναγνώριση για τη δουλειά πολλών ετών στο ευρωπαϊκό κομμάτι με τη νεολαία και στις συνεργασίες που επενδύσαμε. . Αυτό θα το κουβαλώ πάντα μέσα μου. Τώρα όσον αφορά για το στόχο που θα ήθελα να δω να πραγματοποιείται, θα ήθελα αφού διανύουμε και το Ευρωπαϊκό Έτος Νεολαίας, να δούμε ουσιαστική νομοθετική μεταρρύθμιση που να επηρεάζει όντως θετικά τη Νεολαία μας, είτε αυτό αφορά στους κατώτατους μισθούς, είτε στην επίσημη αναγνώριση της Εργασίας με τη νεολαία (Youth Work). Οπότε, εναποθέτω τις ελπίδες μου στο ότι το μεγαλεπήβολο αυτό έτος θα μας δώσει το περιθώριο να εργαστούμε περισσότερο στα ζητήματα αναγνώρισης της νεολαίας και θα μας αφήσει πράγματα με τα οποία θα μπορούμε να τα δουλέψουμε και Στο μέλλον.


13) Τι σημαίνει επιφυλάσσει το μέλλον για την Χριστιάνα Ξενοφώντος;

Είναι πολύ δεσμευτική απάντηση και δεν ξέρω αν πρέπει να την απαντήσω! (γέλια). Πέραν της πλάκας, όμως, το μέλλον επιφυλάσσει ένα βιβλίο το οποίο το περιμένω καιρό, επίσης μπορώ να μοιραστώ μαζί σας πως θα επαναδιεκδικήσω μια θέση στο Ευρωπαϊκό Φόρουμ Νεολαίας, αυτή τη φορά διεκδικώντας τη θέση της αντιπροεδρίας και έρχονται πάρα πολλές ευκαιρίες σε ό,τι αφορά την εμπλοκή των Νέων μας στο κομμάτι της συμμετοχής. Τα υπόλοιπα θα έρθουν από μόνα τους και με πίστη, θέληση, πείσμα και σκληρή δουλειά, όλα είναι εφικτά. Φτάνει να έχουμε την υγεία μας!


Συνέντευξη απο τους:

Ανδρέας Κουτσόλουκας

Αρτέμιος Ψύλλος

Αιμίλιος Χατζηλιασή


Συντονισμός/Επιμέλεια:

Μαργαρίτα Αγαπίου




bottom of page